________________ 94 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો [185] શંકરાચાર્યે ગુજારેલો જેનધર્મ ઉપર હાહાકાર જે સમયમાં જૈન ધર્મ ઉપર ઉગ્ર કક્ષાનાં આક્રમણો થતાં હતાં, જ્યારે શંકરાચાર્યના અનુયાયીઓ ઝનૂને ચડીને જૈનો ઉપર સશસ્ત્ર હુમલાઓ કરતા હતા; જ્યારે જૈનોની મોટા પ્રમાણમાં નગરોમાંથી હિજરતો થતી હતી, જ્યારે પંચાસરનો અને વલ્લભીનો ભંગ થયો હતો, જ્યારે દુષ્કાળને કારણે પણ જૈનસંઘને પારાવાર મુશ્કેલીમાં મુકાવું પડ્યું હતું, જ્યારે બંગાળના અસલી જૈનોને ફરજ પડતાં ધર્મત્યાગ પણ કરવો પડ્યો હતો. (જેઓ આજે સરાક જાતિના લોકો તરીકે ઓળખાય છે.) જ્યારે બૌદ્ધો ઉપર વિજય મળ્યાના કેફમાં ઝનૂને ચડીને શંકરાચાર્યના અનુયાયીઓ કોમવાદનાં કારમાં આક્રમણો કરીને જૈન તથા બૌદ્ધોને ભારે નુકસાન પહોંચાડતા હતા, જ્યારે જૈનોને પૂર્વભારત છોડવું પડ્યું હતું. વહાલી મગધની ભૂમિ પણ ત્યાગવી પડી હતી તેવા સમયમાં જૈનધર્મને પુનઃ વ્યવસ્થિત કરવાની; જૈનોને પૂરતી હિંમત આપવાની અને કોમવાદીઓને સખત પરાજય આપવાની મશાલ આચાર્ય પ્રદ્યુમ્નસૂરિજીએ ઉઠાવી હતી. [186] બપ્પભટ્ટસૂરિજી અને ધારસી શાહ દિગંબરોએ જૂનાગઢના રા'ખેંગારને પોતાને વશ કરી લઈને ગિરનારતીર્થ પોતાના કબ્બે કર્યું. તેમને જ ત્યાં ચડવાનો અધિકાર રહ્યો. તે વખતે ગોંડલના ધારસી શાહે પોતાના સાત પુત્રો અને સાતસો સુભટો સાથે ગિરનારનો મહાસંઘ કાઢયો. રા'ખેંગારના સૈનિકો સાથે ધીંગાણું થતાં તેના તમામ પુત્રો અને તમામ સૈનિકો માર્યા ગયા. નાસી છૂટીને ધારસી શાહ ગ્વાલિયર પહોંચ્યો. તેણે આચાર્ય શ્રી બપ્પભટ્ટસૂરિજીને સઘળી વીતક જણાવી. સુરિજીએ પોતાના પરમભક્ત આમરાજાને જણાવ્યું. તે રા'ખેંગાર સાથે યુદ્ધ કરવા તૈયાર થઈ ગયો. પણ સૂરિજીએ સંહાર પ્રત્યે અનિચ્છા દર્શાવી. યત્ન કરીને દિગંબરો સાથે વાદ યોજ્યો. તેમાં દિગંબરો હારી ગયા. વળી અંબિકાજી દ્વારા તીર્થની માલિકીનો નિર્ણય કરવાનું નક્કી થયું. સતત ત્રણ દિવસ સુધી અંબિકાને એક કુમારિકા કન્યામાં ઉતારવાનો દિગંબરોએ નિષ્ફળ પ્રયાસ કર્યો. છેવટે બપ્પભટ્ટસૂરિજીએ તે દિગંબર કન્યાના માથે હાથ મૂક્યો કે તરત જ અંબિકાજી તેનામાં અવતર્યા. તે કન્યા “ઉજ્જિતસેલસિહરે' ગાથા બોલી. તેનાથી ગિરનારતીર્થની ઉપર શ્વેતામ્બરોની માલિકી જાહેર થઈ. શ્વેતામ્બરોએ જયધ્વનિથી ગગન ભરી દીધું.