________________ અને સ્થાવર જીવોના ક્ષેમકુશલને કરનારી છે. નિર્યુક્તિકાર ભગવંતે તો આગળ વધીને ત્યાં સુધી કહ્યું છે કે, બાકીના સત્ય વગેરે ચાર સંવર સ્થાનો એકમાત્ર અહિંસા વ્રતની રક્ષા માટે છે. ત્યારબાદ ઇર્યાદિ પાંચભાવનાના વર્ણન દ્વારા શ્રમણ નિગ્રંથોને આ મહાવ્રતની રક્ષા કરવાનો ઉપદેશ આપ્યો છે, જેમાં જોઈ-પ્રમાર્જીને ચાલવું તે ઇર્યાસમિતિ, પ્રશસ્ત વિચારોમાં મનને સ્થિર રાખવું તે મન:સમિતિ, હિત-મિત-પ્રિય એવું તત્ય બોલવું તે વચન સમિતિ, શુદ્ધ અને નિર્દોષ આહાર આસક્તિવિના લેવો તે એષણા સમિતિ, ઉપકરણો જયણાપૂર્વક લેવા-મૂકવા તે આદાન-નિક્ષેપણ સમિતિ ...આવી સમિતિઓ સહાયક બને છે. સાતમા અધ્યયનમાં ઉત્તમ સત્યવ્રતનું મહિમાગાન કર્યું છે. તેના પાલનથી આત્માને ભૌતિક અને આધ્યાત્મિક જગતમાં અનેક મીઠાં ફળ જોવા મળે છે. સત્યવ્રતી મરણાંત આપત્તિમાંથી આબાદ બચે છે, સર્વત્ર પૂજનીય-વિશ્વસનીય બને છે, નરેન્દ્રો અને દેવેન્દ્રોને પણ પૂજનીય બને છે. અહીં મહત્ત્વપૂર્ણ ખુલાસો છે કે, તે સત્ય પણ અસત્ય છે જે સંયમ બાધક હોય, પરપીડાકારક હોય, અહિતકર હોય. સ્વપ્રશંસા અને પરનિંદા, એ પણ અસત્ય છે. તેથી સ્વ-પર આત્મહિતકારક સત્ય જ બોલવું જોઈએ, અહીં આ જ શીખ છે. સત્યવ્રતને પાળવા ૧-હિતાહિત અને અવસરાદિ વિચાર્યા વગર ન બોલવું, એ અનુવિચિભાષણ ભાવના, ૨-વૈર અને અનાદરના મૂળરૂપ ક્રોધ ન કરવો, એ અક્રોધ ભાવના ૩-ભૌતિક સુખ-સામગ્રીનો લોભ ન કરવો, એ અલોભ ભાવના, ૪-ઇષ્ટ વિયોગ અને અનિષ્ટ સંયોગ સંબંધી ભય ન રાખવો, એ નિર્ભયતા ભાવના, ૫-મશ્કરી સંબંધી હાસ્યનો ત્યાગ એ હાસ્યત્યાગભાવના એમ સુરક્ષારૂપ પાંચ ભાવના બતાવી છે. દત્તાનુજ્ઞાત' આઠમું અધ્યયન, જે પરપદાર્થોની ચોરીથી નિવૃત્તિરૂપ, અપરિમિત ઇચ્છાના નિરોધરૂપ હાથ-પગના સંયમરૂપ અને પરધનને ગ્રહણ ન કરવા રૂપ છે. આ વ્રતનું પાલન ઉત્તમ સાધુઓનો આચાર છે. જે પ્રસ્ત વ્યાકરણ સૂત્ર-૨ || 77