________________ નાખી દે, ખબરેય ન પડે. ઘરે જાય ત્યારે ખબર પડે કે ગચ્ચી પડી છે. તમને કદાચ થશે કે આટલું બધું, પણ એ તો દિલની વાત છે. એક ગણતરી છે કે, “પૈસા પહોંચે છે તો લાભ કાં ન લઈ લેવો ?' એમાં સાંભળ્યું કે શાસ્ત્ર કહે છે, “ભગવાનની જેમૂર્તિભરાવે એને ભવિષ્યમાં બોધિ મળે અને દેરાસર કરાવે એવું તો શું કહેવું ? સામાન્યથી એ મંદિરના પથ્થરે પથ્થરે, કાષ્ટ કાષ્ટ જેટલા કણ તેના હિસાબે સ્વર્ગીય વિમાનના સુખ નક્કી થાય. જો જો હો સ્વર્ગ માટે એ નથી કરવાનું. શ્રી જિનપૂજુંતો એનું મંદિર કેમ ન કરું? પૂજ્યની પૂજા, આત્મકલ્યાણ, કૃતજ્ઞતા વગેરે હિસાબે એ કરવાનું છે. ભવ્ય જીવશેઠે તો મોટું દેરાસર બંધાવવા માંડ્યું. છોકરાઓને હવે ચટપટી થઈ. શેઠની વાહવાહ બોલાય છે?: ચટપટી થઈ એટલે છોકરાઓ વારંવાર કહેવા લાગ્યા, “બાપાજી! બહુ ખરચ થાય છે !" “અરે એ શું બોલ્યા? પુણ્ય ઘણું આપ્યું છે અને આપ્યું જાય છે.” “પણ આટલો બધો ખરચો હોય? આમ ન ચાલે.” “ગાંડા છો ! તમારા લગ્નમાં ઘણા ખરચ્યા ત્યારે આ રીતે કાં ન બોલ્યા ? ત્યારે તો જરા ઓછું લાગે તો સલાહ આપવા આવ્યા હતા કે, “ઓછું કેમ કરો છો ? અમે પછી કમાશું એટલે લાવી આપશું. પણ અત્યારે તો શોભા (કુટુંબમાં-ગામમાં) લઈ લ્યોને !' છોકરા શું બોલી શકે? છતાં ગમતું નથી. શેઠે તો એક જ ધર્મની વાત રાખી. ખરચો ચાલુ રાખ્યો. મંદિર થઈ ગયું. અંજનશલાકા પ્રાણપ્રતિષ્ઠા અને મંદિર પ્રતિષ્ઠા થઈ ગઈ. પ્રભુ પધરાવ્યા. ધામધૂમ બહુ કરી. હવે તો હોંશ છે. “મારું મંદિર !' નિત્ય બોલે. “શું શેઠના અવતાર ! શું પરમાત્માની ભક્તિ કરે છે !' પણ છોકરાના હૃદય તો બળીને ખાખ થઈ જાય છે. કકળાટ વધ્યો H ભવાભિનંદીનો ગુણ “ક્ષુદ્રતા.” મોક્ષરસિક આત્માનો ગુણ “ઉદારતા.” ઉદારતા એ એવો ગુણ છે કે નાસ્તિક જેવાના હૈયામાં પરાણે ધર્મખોસી દે. પૂજા કરવા આવનારા માટે દૂધ, અનોખો વાર્તાસંગ્રહ પ૦
