________________ ધર્મ પર અતૂટ શ્રદ્ધા >> ધમી શકનું દષ્ટાંત જs . -- દિ. દ. વર્ષ-૧ અંક 32 ક. 18-04-53 બાપાજી શી વાત : એક શેઠ હતા. એને ચાર દીકરા હતા. શેઠનો જીવ અચ્છો હતો. દીકરા આવી મળ્યા એટલે પોતે ધર્મધ્યાન કરવા લાગ્યા. વેપાર રોજગાર છોકરારમોને સોંપી દીધો. હાથમાં બધું આવી ગયું એટલે છોકરાઓ તો ખુશ--ખુશ થઈ ગયા. કેમ? હાથમાં અધિકાર આવ્યો. પણ દુનિયામાં લક્ષ્મી લાડી પર અધિકાર મળ્યાનો સંતોષ એ આત્માની કેટલી અવિકસિત વ્યવરથા છે, નીચી અવરથા છે, અલીગ રમવસ્યા છે ! હવે બાપજીની અધિકાધિક સેવા કરે છે, આજે એક પુત્ર ને કાલે જો, એમાંય અધિકાધિક ! શેહ શાંતિથી વિચારે છે કે આજ સુધી જગતને સુધારવા જે કર્યું તે નકામું; હવે તો આત્માનું સુધારું. રાત્માને સુધારવા જે કરીશ તે કામનું, જગતનું સુધારવામાં આત્માનું બગડે છે. એમાં છોકરાના હાથમાં વહીવટ આવ્યો તે કુદ્યા. હર્ષના આવેશમાં શી વાત ! બાપજી ! બાપજ ? સવારમાં ઊઠીને પહેલાં બાપજીને પગે લાગે ! પૂછે, “કાંઈ સેવા ? કાંઈ હુકમ ?' બાપ કહેતા, “દૃઢ ધર્મી થજો અને વ્યાય--નીતિ પn.” એ તો કરીશું જ. દીકરા તમારા છીએ તે કેમ નહિ કરીએ ? બીજ કાંઈ તેવાં ? તમે તમારે ખુશીથી બીજું જે કાંઈ ફરમાવવું ફોટા તે ફરમાવો, તમે તમારે ખુરથી સુકૃત કરો. અમને પૂછનું નહિ.” શેઠ તો આમેય ધર્મ િજીવ હતા જ. એમાં છોકરા સુકૃત કરવાનું કહે છે તે શેઠ તો સુકૃત વ કરવા લાગ્યા. પટરાટી થઈ હવે છોકરાઓને ? પણ આ પરમાર્થ કયાં સુધી નર્ભ ? એક દિવસ, બે દિવસ, એક મહિનો, બે મહિના પછી ? શહે તો ધર્મનું કામ ધમદોકાર વધારી દીધું. કોઈ ટીપ લઈને આવે તો “લે. ઈજા પ૦” કઈ સાધર્મી આવે તો એને ખિસ્સામાં સેનાની ગરી - ધર્મ પર અતૂટ શ્રદ્ધા -- ધમાં શેઠનું દષ્ટાંત
