________________ દાગીના અને પાટો જોઈ ચોરો મલક્યા કહે છે, “માળો જબરો. નાક દાખ્યા વિના માં ન ઊઘડે. ચાલ મૂકી દે બધું.” વાણિયો રોવા જેવો થઈ પગે પડી કહે છે ભાઈસાબ ! થોડું મારા. માટે રહેવા દો. હું તમારી ગાય છું; તમારો બંદો છું. મારા પર એટલી દયા કરો.” ભગવાન આગળ શું રુઓ : ભગવાન આગળ આવું કરગરેલા ખરા ? હા, પૈસા ગયા હોય, દેવાળું નીકળે એમ હોય, કે બીજી કોઈ એવી આપદા આવી હોય, તો તો કદાચ પ્રભુને કરગર્યા હશો, પરંતુ આત્મામાં એવા કોઈ ભારે કષાય કોઈ ક્રોધ, કોઈ લોભ, કે કોઈ ભારે રસરાગ કામરાગ થઈ ગયો અને ક્ષમા-નિસ્પૃહાદિ આત્મધન લૂંટાઈ ગયું, તો પ્રભુની આગળ કરગરેલા ખરા ? વાણિયો બહુ કરગર્યો એટલે એક બે દાગીના રહેવા દઈ બાકીનું બધું ઉપાડી ચોરોએ અવાજ ન કરવાની ધમકી આપી ચાલતી પકડી. ચોરો સોનું વેચવા જાય છે ? વણિક શું કામ અવાજ કરે? એ તો મનમાં ખુશ-ખુશ થઈ ગયો કે “હાશ ! આ પિત્તળનું બનાવી રાખ્યું દાઢ્યું હતું તો એ દાવ સફળ થઈ ગયો. ચાલો લાખોનું ધન બચી ગયું. આ આનંદ હોય પછી સુકૃત શાનું સૂઝે? મનને શાનું એમ થાય કે, ચાલો, ધન બચ્યું છે એ સુકૃત કમાવવા, તો હવે સુકૃત કરતો રહું?' એને તો ધન બચ્યાનો આનંદ હતો એટલે પેલા ટાંકાવાળી ઓરડીમાં અવરનવર જઈ ઓરડી બંધ કરી અંદર શીકું લટકાવી એના પર બેસી ધન બધું ટાંકાની દીવાલની અંદરની પેટીમાં જોઈ ખુશી અનુભવે છે. અહીં એવું બન્યું કે ચોરોએ ધન ઘરે જઈ દાબી રાખ્યું. પણ સમય જતાં જરૂર પડી તે એમાંથી પાટ લઈ બજારમાં વેચવા ગયા. ત્યાં પાટ પર ચોકસીની છીણી પડતાં જ ખાસું, પિત્તળ જ નીકળ્યું. કહે છે, અલ્યા ! ઠગવા હાલી નીકળ્યા છો ?' 28 અનોખો વાર્તાસંગ્રહ)
