________________ 196 દ્વાર ૬૪મું - આચાર્યના 36 ગુણો (9) અમાયી - શઠતા વિનાના હોય તે. (10) સ્થિરપરિપાટી - વારંવાર ઘણો અભ્યાસ થવાથી જેના સૂત્ર અને અર્થ સ્થિર થયા હોય તે. તે સૂત્ર - અર્થને ભૂલે નહીં. (11) ગૃહીતવાક્ય - બીજા જેનું વચન સ્વીકારે છે. તેમનું થોડું પણ વચન ઘણા અર્થવાળુ લાગે. (12) જિતપર્ષદ્ - તે મોટી સભામાં પણ ક્ષોભ ન પામે. (13) જિતનિદ્ર - અલ્પ નિદ્રાવાળા હોય છે. તેમને રાત્રે સૂત્ર કે અર્થ | વિચારતા ઊંઘ ન આવે. (14) મધ્યસ્થ - તે બધા શિષ્યો ઉપર સમાન ચિત્તવાળા હોય, (15, 16, 17) દેશજ્ઞ-કાલજ્ઞ-ભાવજ્ઞ - લોકોના દેશ, કાળ, ભાવને જાણીને સુખેથી વિચરે છે, અથવા શિષ્યોના ભાવને જાણીને સુખેથી અનુવર્તન કરે તે. (18) આસનલબ્ધપ્રતિભ - કર્મના ક્ષયોપશમથી પરદર્શનવાળાને તાત્કાલિક જવાબ આપવાની શક્તિ જેની પાસે હોય તે. (19) નાનાવિધ દેશભાષાજ્ઞ - જુદા જુદા દેશોની ભાષાને જાણે છે. તે જુદા જુદા દેશના શિષ્યોને સુખેથી શાસ્ત્રો સમજાવી શકે અને તે તે દેશના લોકોને તેમની ભાષામાં સમજાવીને ધર્મમાર્ગમાં જો ડી શકે. (20-24) પંચાચારથી યુક્ત - જ્ઞાનાચાર, દર્શનાચાર, ચારિત્રાચાર, તપાચાર અને વીર્યાચારને પોતે આચરે અને બીજા પાસે આચરાવે 4. (25) સૂત્રાર્થતદુભયવિધિજ્ઞ - સૂત્ર, અર્થ અને બન્નેની વિધિને જાણે તે. (26-29) આહરણહેતૂપનયનયનિપુણ - આહરણ = દષ્ટાંત. હેતુ બે પ્રકારના છે - (i) કારક - કુંભાર ઘડો બનાવે છે. માટે કુંભાર
