________________ આ ધન મેળવવા જેવું નથી. બીજાનાંદ્રવ્ય અને ભાવપ્રાણ લીધા વિના ધન મળતું નથી. જરૂરિયાતથી વધારે ધન લે તે અનીતિ. પ્રથમ અનીતિથી એ ગભરાય. પાપ કરી ધર્મ કરવો એ નીતિ નથી. પ્રથમ પાપનો ભય-પાપ ના કરવું તે ધર્મ. જ્ઞાન એ આત્માનું પરમ ધન છે. એનાથી આત્માનું સુખ મળે. આ આત્મજ્ઞાન ધનવગર ન ચાલે. આપણે ધર્મ આત્માનાંધનવિના કરીએ છીએ. મૂડી વિનાનો વેપાર કરીએ છીએ. એનાં કારણે આત્માનું સુખ પ્રાપ્ત થતું નથી. પરધન મેળવવા માટે ધર્મ કરી પરધન મેળવે છે. જ્ઞાનરૂપી ધન પોતાની પાસે જ છે. છતાં તેનું ભાન મોટે ભાગે હોતું નથી. શાસ્ત્રો ભણીને સુખી જ થાય એવું નથી, એ દુઃખી પણ હોઈ શકે. માત્ર ભણી લેવું એ જ્ઞાન નથી. તત્ત્વનાં અવબોધરૂપ જ્ઞાન છે. તત્ત્વ સંવેદનવાળું એવું થોડું જ્ઞાન પણ સુખી કરે, નહિતર ભારરૂપ બને.જ્ઞાનમાં મિથ્યાત્વરૂપી મોહનો પરિણામ અને માન ભળે તો વિષય પ્રતિભાસરૂપે બને છે. અભવ્યનો આત્મા 9 પૂર્વ સુધી ભણે તેમાં દેવલોકનું સુખ માણવા જેવું છે, એવું મોહનાં કારણે સમજે. મોહથી એવો ભાસ થયો. જ્યાં સુધી મિથ્યાત્વ નીકળે નહિ, જ્ઞાન નિર્મળ બને નહીં ત્યાં સુધી દોડાદોડ એના માટેની જ રહે. આત્મામાં કેવળજ્ઞાનરૂપી ભંડાર ભરેલો છે.મિથ્યાત્વ ઓગળી જાય તો સમ્યગુદર્શનની પ્રાપ્તિ થાય તો જગતનાંનિધાન માટેની દોડાદોડી બંધ થઈ જાય. ગાથા - 7: પતભૂકમીને સારકા યાન્તિ દુર્દશામા એકેકેજિયદોષાચ્ચે દુષ્ટતૈઃ કિં ન પચ્ચભિઃ III ગાથાર્થ જો પતંગિયું, ભ્રમર, મત્સ્ય, હાથી અને હરણ એક એક ઈન્દ્રિયનાં દોષથી મરણાદિરૂપદુર્દશાને પામે છે. તો દુષ્ટ પાંચે ઈન્દ્રિયોથી શું ન જ્ઞાનસાર-૨ // 240
