________________ માહરાય શિર લાકડિયા 15 બાઈ બહુ ચાલાક હતી. એ કહે એ તે તમારે વહેમ છે. બાકી હું તે મારા સગાં કરતાં તમારાં સગાંને વધુ ચાહું છું. જુઓ ને, મારાં સાસુજી કરતાં તમારાં સાસુજી પર મને કેવું હેત છે ! | ભેળો પતિ ખુશખુશ થઈ ગયો. પણ એ ન સમયે કે, બાઈએ વાવિલાસમાં એને ઠગી લીધું હતું. “અર્થનામ્ અર્જાને દુખમ્ અર્જિતાનાં ચ રક્ષણે.” પદાર્થની પ્રાપ્તિમાં દુઃખ. પહેલો પડાવ દુઃખની યાત્રાને. પ્રાપ્ત થયેલને સાચવી રાખવામાં દુઃખ. બીજો પડાવ. અને સાચવવા છતાંય લપડાક મારીને ભાગી જાય, આ દેલત, તે દુખને કેઈ આરેવારે નહિ. પહોંચી ગયા ભાઈ સાહેબ દુઃખના ડુંગરિયે. આખી જીંદગી મૂર્યો કરશે હવે. પછી જીવનની કેસેટમાં દુઃખનાં જ બધાં ગાણું અંતિ થયેલ જોવા મળશે. આવા કોઈ મૂરતિયાને ભેટે અને એના ટેપરેકેડરની સ્વિચ ઓન કરે તે આવાં જ ગાણું સંભળાયા કરશેઃ મારી પાસે તે ખૂબ ધન હતું. શું વાત કરું મારા જાહેરજલાલીના સમયની ! અને અત્યારે ! હાય, હાય બધું ગયું !! કંઈ ન રહ્યું...! ‘દાલતની બે લાત દેલત બે લાત મારે છે. આવતી વખતે આગળ લાત મારે છે. જેથી માણસ અક્કડ બની જાય છે અને જતી વખતે લાત મારે છે જેથી આદમી ઢીલા ઢફ થઈ જાય છે.
