________________ ભક્તિ રસની સૃષ્ટિમાં નિજાનંદે વિહાર કરવાની અણમોલ ક્ષણ પ્રાપ્ત થાય છે. પટ્ટાવલી ઐતિહાસિક, સાંપ્રદાયિક અને ગુરુગુણ મહિમા દર્શાવતી રચના છે. એની રચના પદ્યમાં હોવાથી એનો બંધ પદ્યનો હોવા છતાં કવિતાનાં વિશિષ્ટ અંશોનું પ્રમાણ અલ્પ છે. આ રચનાને લલિત સાહિત્યમાં સમાવિષ્ટ કરી શકાય નહીં. ભક્તિમાર્ગની વિચારધારાના પ્રભાવથી ગુરૂની સ્તુતિ કરવા માટે લખાયેલી છે. જૈન ધર્મના પ્રભાવક આચાર્યોની ક્રમિક પરંપરાનું નિરૂપણ કરીને ભગવાન મહાવીરસ્વામીથી આરંભ કરીને વિખ્યાત આચાર્યોનું વિહંગાવલોકન કરાવવા માટેનો પ્રશસ્ય પ્રયત કર્યો છે. દીપવિજયની રચના જૈન સાહિત્યના ભવ્ય વારસાને મૂર્તિમંત રીતે પ્રગટ કરીને ભવ્ય ભૂતકાળના દિગ્દર્શન દ્વારા વર્તમાનમાં અભિનવ ચૈતન્યપ્રગટાવી ગુરુ પ્રત્યેનો ભાવ પ્રગટ કરવામાં મહત્વનું સાધન બને છે. કેટલાક આચાર્યના જીવનના પ્રસંગોનું નિરૂપણ રસિક કથાનો આસ્વાદ કરાવે છે. આ પ્રસંગ સ્વતંત્ર રીતે કથા તરીકે પણ જૈન સાહિત્ય ને સમાજમાં પ્રચલિત છે. વીશા દશાની ગઝલ (પા. 85) વસ્તુપાલ તેજપાલ (પા.પ૬-૪૯) ભક્તામર સ્તોત્રની રચના (પા.૨૩) લઘુશાંતિની રચના (પા.૨૧) સંતિકર સ્તોત્રની રચના, કવિ બાણ મયૂરનો પ્રસંગ (પા.૨૧) કલ્યાણ મંદિર સ્તોત્ર વગેરે પ્રસંગો વિશેષ નોંધપાત્ર છે. આ રાસની ૪૭મી ઢાળ જે આ પટ્ટાવલીના ૯પમા પાને પૂરી થાય છે. ત્યાં સુધી 59 પટ્ટધરનું વર્ણન આપ્યા પછી ૬૦મી
