________________ ખીર ભાવતી નથી. પાંચમે માસે રાખડી બાંધવામાં આવે છે. છટ્ટ મહિને પાણી ભરવાનું બંધ કર્યું છે. સાતમે મહિને સીમંત ઉજવાય છે. આઠમે મહિને સ્ત્રીઓ સખીઓ ગીત ગાય છે. નવમે માસે પ્રસૂતિ માટે પિયર મોકલવામાં આવે છે. જન્મ સમયે સોનાની સળીથી નાળ છેદવી. પાણી ને દૂધથી નવોદિત જાતકને સ્નાન કરાવવું, ચોખા અને મોતીથી બાળકને વધાવી સન્માન કરવું, તોરણ બાંધીને જન્મની ખુશાલી વ્યક્ત કરવી, સાડીનાં બાળોતીયાં કરવાં, પાલખીમાં બાળકને પોઢાડવો, છઠ્ઠા દિવસે વિધિલેખની ક્રિયા, સવા મહિને ગોત્ર જ, ચાલીસમા દિવસે દેવગુરુનાં દર્શન કરાવવાં વગેરે દ્વારા કવિએ સામાજિક રીતરિવાજની સૂક્ષ્મ વિગતો આપીને પ્રભુજન્મનો અનેરો ઉલ્લાસ વ્યક્ત કર્યો છે. કવિ વિવિધ ઉપમાઓના પ્રયોગ દ્વારા ભગવાનની બાલ્યાવસ્થાનું વર્ણન કર્યું છે. “દાંત દાઢમ કેરી કળીઓ એ, હોઠ છે પરવાળાનો રંગ. મહા.૧૬ આંખ કમળ કેરી પાંખડીએ, નાક દિશે દીવા કેરી સેજ. મહા. 17 માથે મુગટ સોહામણો એ, કાને છે કુંડલ સાર મહા. 18 બાંહે બાજુ બંધ બેરખા એ, સફળ બીજોરૂ સાર. મહા. 19 હાથે તે કલ્લી હીરા જડી એ, કોટે છે નવસેરો હાર. મહા. 20 પાયે પીપળી મોજડી એ, રેશમીઓ છે રે સુરવાલ. મહા.૨૧ કેડે કંદોરો હેમનો એ, પાયે ઘુઘરાનો ઘમકાર. મહા. 22 પછી કવિએ મહાવીરની ફોઈને બોલાવીને નામ પાડવાની વિધિનો ઉલ્લેખ કર્યો છે.
