________________ તિમ તુમ સરિખા સાહિબા, ગિરૂઆ ગુણ નીલુંબ રે. વાં. 15 કાપે ચંદન તેહને આપે છે, સુગંધ અપાર રે; મુજ અવગુણ નાણ્યા હિયે, ધન્ય ધન્ય તુમ અવતાર રે. વાં. 16 મુજ સરિખી કોઈ પાપિણી, દીસે નહી સંસાર રે; માન્યું સાસુનું કહ્યું, છેતરીયો ભરથાર રે. વાં. 17 મેં જાણ્યું નહી એહવું, હું તો ભોળી નાર રે; સાસુને કાને ચઢી, સમજી નહી લગાર રે. વાં. 18 મેં આગળથી લહી નહી, સાસુ એવી નાથ રે; આપી ગાંઠની ખીચડી, જાવું ઘેલાની સાથ રે. વાં. 19 કાંઈક કાચા પુણ્યથી, સદ્ગદ્ધિ પણ પલટાય રે; જિમ રાણીને ખોળનું, ખાધાનું મન થાય રે. કરી પ્રપંચ ઇણ સાસુયે, ઘણો દેખાડયો રાગ રે; પછે તો વાત વધી ગઈ, થયો પીંછનો કાગ રે. કિહાં આભા વિમળાપુરી, જોયા જેહ તમાસ રે; હાંસીથી ખાંસી થઈ, કરવા પડિયા વિમાસ રે. વાં. 22 પરણ્યાની સહુ વાતડી, મુજને કહી પ્રભાત રે; જો તે ઠેકાણે દાટડી, તો એવડું નવિ થાત રે; વાં. ર૩ મિંઢળની સહુ વાતડી, કહી સાસુને કાન રે; પછે તો ઝાલ્યું નવિ રહ્યું, પ્રગટયું ત્રીજાં તાન રે. વાં. 24 મહારૂ કર્યું મુજને નડયું, આડું આવ્યું કોઈ રે; ચોરની માતા કોઠીમાં, મુખ ઘાલી જિમ રોય રે. - વાં. 25 368
