________________ પરવતે, ધ્યાન, તપતું, જાયતું, તપયાકું, આસનાં વગેરે. એમની કૃતિઓમાં જૂની પશ્ચિમી રાજસ્થાની ભાષાના શબ્દપ્રયોગ મળી આવે છે. દા.ત.માંહિ, તણી જેવા શબ્દો ઉપરાંત નામને અંતે અલ, આઉં, ઘઉં, એનો પ્રયોગ થયો છે. ભવિષ્ય કાળના ક્રિયાપદમાં કરિસ, કરિસઉં, અને વર્તમાન કાળમાં હઉ, કરી, કરેઉ નો પ્રયોગ થયો છે. કવિની પ્રતિભાનો વિચાર કરતાં અલંકારયોજના ધ્યાન ખેંચે છે. તેમાં વર્ણનુંપ્રાસનો વિશેષ પ્રયોગ છે. કેટલાંક ઉદાહરણોથી આ વાત સ્પષ્ટ થશે. પોરવાડ મંત્રી, વિમલ મંત્રીસર પુણ્યપ્રતાપી ભાણ ચિત્ત ચમક્યો ચંદની ચઢી દેખે શ્રી સુલતાન, “સૂરિ મંત્ર સંઘની સાખે સુપિયો રે કરજો આચારજ વડ નૂર” પંચમે આરે જ્ઞાન વિલાસી, પ્રગટ્યા પુણ્ય પ્રતાપીજી. ગુણવંતા ગુણવંતના ગુણ ગાવે ગુણજાણ . ભૂમંડલ પર ભવિજન તારતા ભવિલોક સુર સુપન દીઠો તિણે સુ. સુરચંદ ઠવિયો નામ સરવારથનાં સુર સુખપાળી સાગર તેત્રીસ આયરે. (વર્ણાનુપ્રાસ) દીપવિજય કહે પ્રભુતા પ્રગટે પ્રભુને પ્રભુતા દીજે. (વર્ણનુપ્રાસ) ગરૂજી પૈર્ય સૌડીર્ય ગાંભીર્ય રે પાલે ચરમ ધરમ સ્વીકાર્ય. (શબ્દાનુપ્રાસ) એ ગુરૂ ગાત સુગાત હુઓ જગવિખ્યાત (અત્યાનું પ્રાસ) નામ સુમતિ પરિણતિ સુમતિ સુમતિકરણ ગચ્છરાજ (શબ્દાનુપ્રાંસ) . સોમકરણ મનિયા રાજનગર તણી રે 321
