Page Text
________________
કરતો જાય છે અને એક દિવસે ચોરી કરવામાં પ્રાવીણ્ય કૌશલ્ય, ચાતુર્ય, શૌર્ય અને હિંસક ભાવની પણ પૂર્ણતા મેળવી લે છે. રૌહિણેય ચોરમાં કળ, બળ અને અવસર આબે ક્રૂરતા પણ પૂર્ણરૂપે વિકસિત થયેલી હતી. ફળસ્વરૂપે, શ્રેણિક જેવો રાજા અને અભયકુમાર જેવો બુદ્ધિનધાન મંત્રી હોવા માં, આજે તો રાગૃહી નગરી સર્વથા અનાથ જેવી હતી. પ્રજા કિંકર્તવ્યમૂઢ હતી રાજા શ્રેણિક અજ્ઞાત હતો. અભયકુમાર સરસેનાપતિઓના વિશ્વાસ હતો. માટે જ ચોર રાગૃહીમાં ક્યારે આવતો? કોનું ઘર લુંટાતું, તેની ખબર કામ પતી ગયા પછી પ્રજાને રાજાને થતી હતી.
રાજા શ્રેણિકના રાજ્યમાં રૌહિણેય જેમ ખ્યાતિપ્રાપ્ત થયો તેવી રીતે બીજા રાજ્યમાં અંગુલીમાલ ચોર ખ્યાતિપાત હતો. આમાં હિંસકવૃતિનો વધારો હોવાથી શ્રીમંતો ના આંગળા કાપી તેની માળા પોતાના ગળામાં પહેરીને ફરતો હતો. બંનેને પકડવા માટે રાજાઓની રાજસત્તા અને બુદ્ધિવૈભવ મંત્રિઓની બુદ્ધિ પણ અચિત્કર હતી. માં રૌહિણેય ભગવાન મહાવીરના વચનથી અને અંગુલીમાલ બુદ્ધના વચનોથી, ચૌર્યકર્મનો ત્યાગ કરીને સાધુના વેશમાં આવી ગયા હતાં.
જે માર્ગે રાગૃહી નગરીમાં રૌહિણેય આવતો જતો હતો, તે માર્ગના નાકે જ ભગવાન મહાવીર સ્વામી એકદા સમવસરણમાં બિરાજમાન થઈ દેશના આપી રહયાં હતાં. જ્યારે ચોરને આવવાનો સમય થવા આવ્યો તે સમયે પરમાત્માની દેશનામાં દેવલોકના દેવાનું વર્ણન ચાલતું હતું. પરન્તુ આજે કર્મના સંજોગો હશે. અથવા ભવિતવ્યતાનો પરિપાક થવાનો સમય પાકી ગયો હશે. જેથી ગામમાંથી બહાર નીકળતા જ બાવળનો જોરદાર કાંટો ચોરના પગે વાગી ગયો. અને પોતાના પિતાની આજ્ઞા ને યાદ કરી ચોરે પોતાના કાનમાં એક પણ શબ્દ પડવા ન પામે તેવા ઇરાદાથી બંને કાનમાં બંને અંગુઠ નાખી દીધા હતાં અને તે જોરથી ભાગી રહયો હતો. પરન્તુ કાંટાની વેદના ભયંકર હતી માટે તેણે એક કાનમાંથી અંગૂઠો કાઢીને કાંટાને કાઢવાનો પ્રયાસ કર્યો. બરાબર તે જ સમયે તેના કાનમાં ચાર શબ્દો પડી ગયાતે આ પ્રમાણે (૧) દેવો અને દેવીઓના પગ ભૂમિ પર પડતા નથી. (૨) તેમને પરસેવો આવતો નથી. (૩) પુષ્પમાળા કરમાતી નથી.
૫૮
| SR No. | 032712 |
| Book Title | Sansarna Dukhona Karno 18 Paapsthanak |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Purnanandvijay |
| Publisher | Khushalbhai Jagjivandas |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 212 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |