________________
કુહી સામઈયા સખરા સજે, વાજે ગુહિર નિસણ, નરનારી રથ જોતર્યા, ઘોડાં અતી ધમસાણ. સરણાઈ વાજે સરસ, પડે નગારે ઠોર, લેક શેક માનવ મિલ્યા, જુગતે મહેચ્છવ જે. ૨ વિધસ્યુ કીધી વંદના, નવ અંગે પૂજત, સકલ સંઘ સંઘવી સરવ, ખરી ધરી મન ખંત. સહેર માંહિ આવ્યા કે, આજ સફલ સુવિહોણ, આદીસર અવિકીયા, માટે અતિ મંડાણ. ઉપસિરે આવ્યા ઉમંગ, શ્રીવિજે જિણુંદ સૂરીસ, ધર્મોપદેસ દીધે ધુર, સહુ નમાવેં' સિસ;
- હાલ ૧૦મી આવે અને રાજશ્રી વિમલાચલ જઈએ દેશી સંઘવી વાંદીને ઈમ પૂછું, પૂરણ એહ પ્રયાસે, અરબૂદ ગિરિ ભેટીને સાહિબ, કિહો કે ચોમાસે.
વાંદે વાંદને રાજશ્રીવિજે જિર્ણોદ્રસૂરી સ. ૧ ગુરૂ ભાખેં શિવપુરી ચામાસું, રહીને મન આણંદ્યા, શિખર બદ્ધપ્રાસાદ ચિદે, સહુ મન હરખે વંઘા. વાંક ? મૃગશિર માસે વિહારજ કીધે, હાઈ દેસ પ્રસીધે, બાંભણવાડે વીર જૂહાર્યા, નર ભાવ લાહે લીધે. વાં. ૩ ત્યાંથી જીવિત વામ જાહયાં, નદી વર્ધન નૃપ ઠામ, ભાઈ વીરને બિંબ ભરા, નવખંડ રાખે નામ. વાં. ૪
