________________
१६०
॥ ७४६॥
॥ ७४७॥
॥ ७४८॥
॥ ७४९ ॥
॥ ७५०॥
॥७५१॥
સમ્રાટું સંમતિ अह भणइ भद्दबाहू, पढमं ता अट्ठमस्स वासस्स । अणगार न हु किलस्ससि, भिक्खे सज्झायजोगे य सो अट्ठमस्स वारस्स, तेण पढमिल्लुयं समाभहो । कीस य परितमीहं, धम्मावाए अहिजतो एक्कंती मे पुच्छं, केत्तियमेत्तंमि सिक्खितो होजा । कत्तियमेत्तं च गयं, अहिं वासेहिं किं लक्ष मंदरगिरिस्स पासंमि, सरिसवं निक्खिवेज जो पुरिसो। सरिसवमेत्तं ति गयं मंदरमेत्तं च ते सेसं सो भणइ एव भणिए, भीतो नवि ता अहं समत्थोमि । अप्पं च महं आउ, बहुसुयं मंदरो सेसो मा भाहि नित्थरीहिसि, अप्पतरएण वीर कालेणं । मज्झ नियमो समत्तो, पुच्छाहि दिवा य रत्तिं च सो सिक्खउं पपत्तो, दछत्थो सुख दिठिवायंमि ।। पुवक्खतोवसमियं, पुवगतं पुवनिद्दिठं संपत्ति (१) एक्कारसमं, पुवं अतिवयति वणदवो चेव । झंतितओ भगिणीतो, सुठुमणा वंदणनिमित्तं जरका य जक्खदिण्णा, भूया तह हवति भूयदिण्णा य । सेणा वेणा रेणा, भगिणीतो थूलभद्दस्स। एया सत्त जणीओ, बहुस्सुया नाणचरणसंपण्णा । सगडालपाणि(बालि) यातो, भाउं अवलोइउं एंति तो वंदिऊण पाएसु, भद्दबाहुस्स दीहबाहुस्स । पुच्छंति भाउओ णे, कत्थगतो थूलभद्दो. त्ति अह भणइ भद्दबाहु, सो परियट्रेति सिवघरे अंतो । वचह तहिं विदच्छिह, सज्झायज्झाणउज्जुतं । इयरो विय भइणीओ, दणं तत्थ थूलभद्दरिसी। चिंतिइ गारवयाए सुयइडिं ताव दाएमि
॥ ७५२ ॥
॥७५३॥
॥७५४॥
॥ ७५५ ।।
।। ७५६ ॥
॥७५७॥
॥७५८॥