________________
અહંના મૃત્યુ વિના ગુરુ-સમર્પણ ન આવે. એ વિના સાધકતા ન પ્રગટે. સાધકમાટે સદ્ગુરુ એ જ શાસ્ત્ર. કોર્ટમાં જજ બોલે તે જ કાયદો કહેવાય તેમ.
પ્રભુમાં ડૂબેલા સદ્ગુરુ [પૂ. કલાપૂર્ણસૂરિજી] તમને મળ્યા છે, તે તમારું મોટું સૌભાગ્ય છે.
ભગવાનની વાત કરતાં ગદ્ગદ્ બની જાય, પ્રતિપળે ભગવાન જ યાદ આવે, એ જ સગુરુ છે.
હરિભદ્રસૂરિજી યાન્નિી મહત્તાને ક્યાંય નથી ભૂલતા. તેમ પ્રભુભક્ત ઉપકારીને કદી નથી ભૂલતા. ભલે એ ઉપકારી સાવ નાનો હોય.
સંયમ લીધું એટલે પસંદગી છોડી. મને આ ફાવે ન ફાવે એ શબ્દ સાધુ- સાધ્વીના ન હોય. ગમે તેવી પરિસ્થિતિ હશે, હું ગુરુની પ્રત્યેક વાત માથે ચડાવીશ.
એક અજૈન પ્રસંગ કહું ? સૌ પ્રથમ આવેલા સાધકને ગુરુ કહે છે : કચરો કાઢ.
પેલો કચરો કાઢવાનું શરૂ કરે છે. ગુરુ નથી કહેતા ત્યાં સુધી તે કચરો કાઢતો જ રહે છે.
આપણને તો “સ્વામી સાતા છેજી ?' નો જવાબ ન મળે તોય મોટું ચડી જાય. ૧૨ વર્ષ સુધી પેલો કચરો કાઢતો રહે છે.
ઘેર્યા વિના ગાંઠ ન છૂટે, માર્ગ ન મળે.
ગુરુએ શું કરવું જોઈએ ? તે નહિ, આપણે શું કરવું ? તે શીખવાનું છે.
ગુરુએ શું કરવાનું ? એવું વિચારનારનું આ શાસનમાં સ્થાન નથી.૧૨ વર્ષે ગુરુએ પૂછ્યું : “બેટા ! તું શું કરે છે ?'
કચરો કાઢું છું આપની આજ્ઞા મુજબ !' “જા, બેટા... ! તારો બધો કચરો નીકળી ગયો.”
પેલાનો અંદરનો બધો જ કચરો નીકળી ગયો. મન શુદ્ધ થઈ ગયું. અહીં ગુરુ આજ્ઞાપૂર્વકની પ્રત્યેક આજ્ઞાઓ નિર્જરાનું કારણ છે.
૨૦
