________________
ગુરુજનોના ઉપકારો વર્ણવ્યા વિના રહેવાતું નથી.
અમે ખેડૂત હતા. વહેલી સવારે જમીને ખેતરે જઈ રાત્રે પાછા આવતા. જાડા રોટલા અને છાસ દ્વારા ચલાવીને પૂ. ગુરુ ભગવંતોએ જે ઉપકાર કર્યો છે તે શી રીતે ભૂલાય ? એમના ઉપકારોની હારમાળા યાદ આવતાં આંખો આંસુથી છલકાઈ જાય છે. આંખોમાં આંસુ
આ પ્રસંગે મારે પૂજ્યશ્રીને વિનંતી કરવી છે : “ઓ પૂજ્યશ્રી! આપ કહો છો કે, “તમારા સંતાનો આ શાસનના માર્ગે આવે.” પણ હું કહું છું ઃ તેઓ શી રીતે આવી શકે ? આજે ૯૯% સમાજ મુંબઈમાં રહેલો છે ને મુંબઈ આપ પધારતા નથી. અમારી નવી પેઢી આપની પરંપરાના સાધુઓને શી રીતે ઓળખશે ? મારી ખાસ ભાવભરી વિનંતી છે : આપ પરિવાર સહિત મુંબઈ પધારો.
આ પાટ પર મુંબઈથી મળેલા ૨૦-૨૫ સાધુઓ બિરાજમાન હોય, એવું હું જીવતે - જીવ જોવા માંગું છું. બોલવામાં અવિનય થયો હોય તો “મિચ્છામિ દુક્કડ' માંગું છું.
ખેતશીભાઈ મેઘજી ઃ આજે પૂજ્યશ્રીની સ્વર્ગતિથિના અવસરે ઈચ્છીએ એમના ગુણો આપણામાં આવે.
ભગવાન પરની પૂ. દાદાશ્રી જીતવિજયજી મ.ની શ્રદ્ધા કેવી ફળી ? તે આપણે વ્યાખ્યાનમાં સાંભળ્યું.
દૃષ્ટિ મળ્યા પછી એમણે સમગ્ર વાગડ સમાજને દૃષ્ટિ આપી એ એમનું મોટું પ્રદાન આપણાથી શી રીતે ભૂલી શકાય?
–આજે પહેલી જ વાર અહીં આવ્યો છું. ૮૦૦ની ગણતરી હોવા છતાં ૧૪૦૦ જેટલી આરાધકોની સંખ્યા થઈ છે, તેની જવાબદારી પણ છે. આરાધકોના પાસમાટે ઘણી પડાપડી થઈ છે. હજુ પણ ચાલુ છે. તે પૂજ્યશ્રીની નિશ્રા પામવા લોકોને કેટલી તમન્ના છે તે જણાવે છે. પૂજ્ય દાદાશ્રી જીતવિજયજી મ.ને જે રીતે શાંતિનાથ ભગવાન પર શ્રદ્ધા હતી તે રીતે સર્વ આરાધકોને પૂજ્ય આચાર્યશ્રી પર શ્રદ્ધા છે. એમાં અમે કાંઈ પણ નિમિત્તભૂત બનીએ, એ પણ અમારું મોટું સદ્ભાગ્ય છે. કોઈને કાંઈ કટુ-વચન કહેવાયું હોય તો માફી માંગીએ છીએ.
–આવતી કાલે સવારે ૯-૦૦ થી ૧૨-૦૦ સર્વ સમુદાયના
રજ
