________________
• વળી, એ પણ જોવાનુંઃ જે દેશ કે સર્વ વિરતિ ધર્મ આપીએ છીએ તે પાળવા એ સમર્થ છે ?
ઘણા એવા પણ હોય ? મને અભિગ્રહ આપો, પણ પૂછીએ તો કહે નહિ. તો ન અપાય.
જામનગરમાં દેરાસરમાં એક બહેન મને કહેઃ અભિગ્રહ આપો. મેં પૂછ્યું “શાનો અભિગ્રહ ?”
“એ ન કર્યું
તો હું એવો ભોળો નથી કે બાધા આપું !” મેં ના પાડી.
કોઈ ખૂન કરવાનો પણ અભિગ્રહ લઈ લે તો ભારે થઈ જાય ને !
૯ શ્રોતાની યોગ્યતા માટે ત્રણ વસ્તુ વિચારવાની : (૧) તેના હૃદયમાં બહુમાન છે ?
ગ્રન્થ - ગ્રન્થકાર પર બહુમાન જરૂરી છે. બહુમાન વગરના વ્યાખ્યાન સાંભળવા આવ્યા હશે તો પણ ભૂલો જ કાઢશે. પમાડી દેવાની ઘેલછામાં ગમે તેને આપતા નહિ. (૨) વિધિ પરતા ઃ વિધિનો આદર હોવો જોઈએ. (૩) ઉચિત વૃત્તિઃ ગૃહસ્થોની આજીવિકા સાધુઓની ગોચરી આદિ ઔચિત્યપૂર્ણ જોઈએ. ઔચિત્યપૂર્ણ ન હોય તો યોગ્યતા ન કહેવાય.
પ્રભુ હું મૂઢ છું. હિતાહિત જાણતો નથી. આપની કૃપાથી હિતનો જાણકાર બનું. અહિતથી અટકું. હવે હું આરાધક બનું. ઉચિત પૂર્વકનું સૌ સાથે વર્તન કરું.” – પંચસૂત્ર. | ગમે તેવું વર્તન કરીશું તો પણ મોક્ષ મળી જશે, એમ માનો છો ? સૌ પ્રથમ ગુરુ અને ગુરુ જે કહેવાના છે તે શાસ્ત્ર પ્રત્યે બહુમાન જોઈએ. નહિ તો કોઈ ફાયદો નહિ થાય.
અનધિકારીને શીખવવામાં ઘણા નુકશાન થાય તેમ છે. અનધિકારીને વિધિની વાત કરીશું તો ઊંધું પણ પકડી લે : વિધિ થતી જ નથી તો હવે છોડી જ દોને ? એમ માનીને બધું છોડી દેશે.
માટે જ અયોગ્ય માટે જ્ઞાનીઓ કદી પ્રયત્ન કરતા નથી. નહિ
જ
આ
જ
છે
કે
એક
જ
સ
જ
સ
જ
સ :