________________
- સર્જન પાછળ એવા મંડી પડ્યા કે જીંદગીના અંત સુધી પાછું વાળીને જોયું નહિ, ૧૪૪૪ ગ્રન્થો બનાવીને જ રહ્યા. - પૂ. હરિભદ્રસૂરિજીની ભાષા ખૂબ જ સંક્ષિપ્ત છે. સંક્ષેપરુચિવાળા જીવોને તે ખૂબ ગમશે. એમના સંક્ષિપ્ત વાક્યો ખૂબ જ ગંભીર હોય છે : કોઈપણ સૂત્રના દંપર્ય- અર્થ સુધી તેમની પ્રજ્ઞા પહોંચતી હતી.
- કાળ હીયમાન છે. બુદ્ધિ – બળ આદિ ઘટતા દેખાય છે. ૨૫ વર્ષ પહેલા ઘી, અનાજ આદિમાં જે મીઠાશ હતી તે આજે છે ? તે બળ આજે છે ? આવા પડતા કાળને ખ્યાલમાં રાખીને જ મહાપુરુષોએ સરળ કૃતિઓ બનાવી છે.
હરિભદ્રસૂરિજીની પણ ટીકા અઘરી પડવા મંડી ત્યારે શ્રી મુનિચન્દ્રસૂરિજી જેવાએ તેના પર પંજિકા બનાવેલી છે.
આ ગ્રન્થકારો પર બહુમાન ધારણ કરજો. બહુમાન હશે તો જ એમની કૃતિનું રહસ્ય સમજાશે.
- લલિતવિસ્તરા ગ્રન્થ સૌ પ્રથમ બેડામાં પૂ. પં. શ્રી ભદ્રંકર વિજયજી મ. પાસે હતા ત્યારે વ્યાખ્યાનમાં વાંચ્યો. ખૂબ જ આનંદ આવ્યો. ત્યાર પછી ચારથી પાંચ વાર વાંચ્યો. પછી તો ચૈત્યવંદન જલ્દી પૂરું ન થાય, એવો આનંદ આવે. કારણ કે એના અર્થો યાદ આવે.
સ્થાન મુદ્રા યોગ બહુ કઠણ નથી, થોડો પ્રયત્ન કરશો એટલે એની પ્રેક્ટીસ થઈ જશે, પણ મનનો ઉપયોગ સૂત્રમાં રહે, સૂત્રથી વાચ્ય ભગવાનમાં રહે, તે મહત્ત્વની વાત છે.
મનને ભગવાનમાં જોડવું આ જ મોટી વાત છે.
તમે તમારી મેળે ગુણોની પ્રાપ્તિ કરી શકો નહિ, તમારે પ્રભુ સાથે અનુસંધાન કરવું જ પડે, પ્રભુ અનંત ગુણોના સાગર છે. એમની સાથે અનુસંધાન થતાં જ એમના ગુણો આપણામાં આવવા માંડે છે. ઈલેક્ટ્રીક આપણા શરીરમાં પ્રવેશ કરતાં જ કેવો ઝાટકો લાગે છે ? જો એની મારક શક્તિ કામ કરી શકતી હોય તો ભગવાનની તારક શક્તિ કેમ કામ ન કરે ? પણ ભગવાન સાથે આપણે સંબંધ જોડ્યો નથી એટલે જ ભગવાનનો મહિમા સમજ્યા નથી.
* આ ભગવાન તો દાદા છે, કરુણાના સાગર છે. પિતા તો હજુ
ક
ક
ક
ક
ક
ક
ક
જ
એક
એક
જ
ક
ક
જ
