________________
પણ એ વિના ક્યાં ઠેકાણું પડવાનું છે ?
આ ગુરુનું મહત્ત્વ સમજાવવા જ બે રવિવાર ગુરુ તત્ત્વ માટે રાખ્યા.
ગુરુનો વિનય ન કરો કદાચ, પણ આશાતના તો કદી નહિ કરતા.
આ----શાતના---- ચારે બાજુથી ગુણોનો નાશ કરી દે તે આશાતના !
ગુરુની સામે બોલવાનું મન થાય ત્યારે આ યાદ કરજો. ગુરુની આશાતના તે ભગવાનની આશાતના છે.
પૂજ્ય પં. કલ્પતરુવિજયજી મ. = ગુરુ તત્ત્વ પર બહુમાન હોય, પણ પોતાના વ્યક્તિગત ગુરુ પર બહુમાન ન હોય, એવું ન ચાલે ?
પૂજ્યશ્રી ઃ જેને સમસ્ત ગુરુ પર પ્રેમ થઈ ગયો તેને સ્વ-ગુરુ પર પ્રેમ ન થાય એવું બને જ નહિ. એક તીર્થકરની આશાતના સર્વની આશાતના છે. એક ગુરુની આશાતના સર્વ ગુરુની આશાતના છે.
સન્નિપાતનો રોગી ગમે તેમ બોલે, વૈદ તેના પર ગુસ્સે ન થાય, તેમ આવા ઉદ્ધત પર ગુરુ ગુસ્સે ન થાય.
વડી દીક્ષા પહેલા પૂજ્ય આચાર્ય ભગવંત મળ્યા. ચાર પ્રકરણ આદિ થઈ ગયેલા. મેં પૂછ્યું : હવે શું કરું ? પૂ. આચાર્ય ભગવંત ઃ સિજૂર પ્રકર કરો. તરત જ મેં ‘તહત્તિ’ કર્યું.
ભગવતીમાં શતક પુરું થતાં છેલ્લે આવે : “સેવં અંતે સેવં મંત્તે’ પ્રભુ આપ કહો છો તેમ જ છે.
આનું નામ સ્વીકાર છે.
આવી શ્રદ્ધા આવે ત્યારે આસ્તિકતા આવે. આસ્તિકતા આવ્યા પછી સ્વની જેમ અન્યનું જીવત્વ પણ સ્વીકાર કરવામાં આવે છે ને તેનું દુઃખ પોતાને લાગે છે. પગમાં કાંટો લાગે તો માથાને શું ? આપણને શું ? એમ માનીને આપણે એની ઉપેક્ષા કરતા નથી, તેમ બીજાની પીડાની ઉપેક્ષા થઈ શકે નહિ. કારણ કે બધાની સાથે આપણે
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
૨૧૫
