________________
જાય. [માનવોની તો વાત જ છોડો.] સાધુના એ સુખમાટે તેજોલેશ્યા શબ્દનો પ્રયોગ થયેલો છે.
• શરીરના ત્રણ દોષ ઃ વાત, પિત્ત, કફ. આત્માના ત્રણ દોષ : રાગ, દ્વેષ, મોહ.
આરાધનાના ત્રણ સોપાન : શરણાગતિ, દુષ્કત-ગઈ અને સુકૃત-અનુમોદના.
છ આવશ્યકોમાં આ ત્રણેય આરાધના જણાશે.
• પુણિયો શ્રાવકપણામાં હતો છતાં એટલો આત્માનંદમાં મગ્ન રહેતો કે ભગવાન મહાવીર સ્વામીએ તેની પ્રશંસા કરેલી.
આપણને આવા આનંદની કોઈ ઝલક ખરી ? આપણને તો જાવજીવનું સામાયિક છે. ચાબખા નથી મારતો, માત્ર પૂછું છું.
આ લોકો તપસ્વીઓની ભક્તિ માટે અનેક પ્રકારની ખાદ્ય સામગ્રીઓ બનાવે છે, તેમ ભગવાને આત્માના આસ્વાદ માટે અનેક પ્રકારની સાધનાની સામગ્રીઓ બનાવી છે, પણ આપણે એ આરોગીએ ત્યારે સ્વાદ મળે ને ? • આપણા છયે આવશ્યકો પાંચેય આચારની શુદ્ધિ કરનારા છે.
લોગસ્સમાં નામ, અરિહંત ચેઈઆણું માં સ્થાપના, નમુત્થણે માં દ્રવ્ય અને ભાવ ભગવાન છે.
પુખરવરદી માં બોલતા ભગવાન [આગમ] છે.
પુખરવરદી માં આગમને ભગવાન કહ્યા છે. સુિવાસ માવો] કારણ કે શ્રત અને ભગવાન જુદા નથી.
“જિનવર જિનાગમ એકરૂપે, સેવંતા ન પડો ભવકૂપે...”
–પં. વીરવિજયજી शास्त्रे पुरस्कृते तस्माद् वीतरागः पुरस्कृतः । पुरस्कृते पुनस्तस्मिन्, नियमात् सर्वसिद्धयः ।।
- જ્ઞાનસાર – ઉપા. યશોવિજયજી.
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩ * * * * * *
