________________
૩જું]
મૈત્રક રાજ્ય
T
પાદટીપે ?. R. G. Bhandarkar, “A Valabhi Grant ’, Indian Antiquary, Vol.. I, p. 14.
2. Mandalik, JBBRAS, Vol. XI, p. 346
3. Kielhorn, A Copper-plate Grant of Śilāditya, I of Valabhi', Indian Antiquary, Vol. XIV, p. 321
8.241 Gazetteer of the Bombay Presidency, Vol. I, Part 1: History of Gujarat માં આ વંશને લગતા પ્રકરણ ૮ નું શીર્ષક “The Valabhis” આપવામાં આવેલું.
4. Fleet, Sanskrit and Canarese Inscriptions ', Indian Antiquary, Vol. VIII, p. 303
$. Hultzsch, "Ganesgad Plates of Dhruvasena I', Epigraphia Indica, Vol. III, p. 323
૭. બીજા પ્રાચીન રાજવંશનાં તામ્રશાસનોમાં પણ આવો પ્રયોગ આવે છે, જેમકે મારરિાવાનાં મારગમવના.............., વોટિનાં મહારાજશ્રી ઝવેરસેન, ત્રટનાં......... શ્રીમહારાગવ્યાખ્રસેન, પવાનાં મન: શ્રીન્દ્રિવર્મા, વિશ્વાનાં..... મૃોરાવરવર્મા વગેરે. આમ અહીં ષષ્ઠી વિભક્તિને પ્રયોગ સપ્તમીના
અર્થમાં કે વંશવાચક અર્થમાં થયો છે. વલભીનાં દાનશાસનના નમૂના અનુસાર લખાયેલાં ગારુલક રાજાઓનાં દાનશાસનેમાં મહાન પછી સ્પષ્ટતઃ વર શબ્દ પ્રયોજાયો છે.
૮. કોઈ સમકાલીન રાજ્યોના અભિલેખમાં તેઓને માટે “મૈત્રક” નામ પ્રયોજાયું નથી; ગુજરેના અભિલેખોમાં તેઓને “વલભીપતિ” તરીકે જ ઓળખાવ્યા છે.
<. J. W. Watson, "Legends of the Earlier Chudasamā Rās of Junagadh”, I. A., Vol. 11, pp. 312 ff.; Tod, Annals and Antiquities. of Rajasthan, Vol. I, pp. 100 and 251 ff. ,
૧૦. . . મોક્ષા, રાનપૂતાને તિદાસ, વિ. ૧, પૃ. ૨૮૨–૨૮૧. ગુહિલના વંશમાં શીલાદિત્ય નામે રાજા થયો ને વલભીના વંશમાં એ નામનો રાજા જાણીતો હતો એ નામસામ્ય પરથી આ ગોટાળા થયે લાગે છે એવો શ્રી. ઓઝાને તક ઘણે સંભવિત છે. વલભીના છેલ્લા રાજા શીલાદિત્યનું જ્ઞાત વર્ષ ઈ. સ. ૭૬૬ છે, જ્યારે ગુહિલ એ પહેલાં લગભગ બસો વર્ષે ઈ. સ. ૧૬૮ ના અરસામાં ને એને વંશજ શીલાદિત્યઈ. સ. ૬૪૬ ના અરસામાં થયો !
99. D. R. Bhanadarkar, JASB (NS), Vol. V, pp. 167 ff.
22. Fleet, "Note”, IA, Vol. XV, p. 361; Bhagvanlal, B. G., Vol. I, Pt. 1, pp. 87 f; B.G, Vol. IX, pp. 492 f;D. R. Bhandarkar, 3ASB, 1904, p. 183; N. R. Ray, IHQ, Vol. IV, p. 457
