________________
આનુણતિક વૃત્તાંત એમણે કુંભારણને બચાવી લેવા ત્યાંથી ચાલ્યા જવા સુરાખ્યું ને જણાવ્યું કે તારે ભાવનગર તરફ જવું, પણ પાછા વળીને જોવું નહિ.' કુંભારણને કુતૂહલ થયું તેથી એણે પાછળ ફરીને નજર નાખી, આથી એ પાષાણની પૂતળી એની ગઈ, જે રૂપાપરી નામથી પૂજાવા લાગી.
આ તરફ સાધુએ પિતાના કમંડલુને ઊંધું વાળી કહ્યું: “નગર! તું ઊંધું વળી જ ને તારો ધનમાલ ધૂળ થઈ જાઓ.' એમ કહેતાં જ વલભીને નાશ થઈ ગયો.૧૧ ભિક્ષુ શાંતિદેવ
શાંતિદેવ સૌરાષ્ટ્રના કોઈ રાજવીયા પુત્ર હતા. જુદી જુદી પરંપરાઓ એમના પિતાનાં નામ જુદાં જુદાં નોંધે છે. કોઈ શીલ નામ આપે છે, તો બીજા કઈ કલ્યાણવર્મા નામ નોંધે છે ને ત્રીજા વળી મંજુવર્મા નામ બતાવે છે. તેઓ એમની માતાના આદેશથી બૌદ્ધ ભિક્ષુ મંજુવા પાસે જવાને રાજપાટ છોડી ચાલી નીકળ્યા. શાંતિદેવ ગુરુ પાસે બાર વર્ષ સુધી રહ્યા અને એમના જ્ઞાનનો લાભ લીધે. ત્યાંથી તેઓ નાલંદા વિદ્યાપીઠમાં ગયા ને બૌદ્ધ ભિક્ષુ બની ગયા. એમનું નામ શાંતિદેવ પાડવામાં આવ્યું. એમનું બીજું નામ ભુસુફ પણ હતું. શાંતિદેવ શિક્ષા સમુચ્ચય, સૂત્રસમુચ્ચય અને બોધિચર્યાવતાર નામે ગ્રંથ રચ્યા.
જૂની બંગાળી ભાષામાં ભૂસુકુનાં રચેલાં ચર્યાગીત મળે છે.
આ શાંતિદેવ સાતમા-આઠમા સૈકામાં થયા હોવાનું વિદ્વાને માને છે.૧૨ વનરાજને જન્મ અને એના વંશજ
આ વિશે પ્રબંધચિંતામણિ' માં આ વૃત્તાંત અપો છે:
ગુર્જરભૂમિ જ્યારે કાન્યકુન્જના રાજાઓના અધિકાર નીચે હતી ત્યારે વઢિયાર પ્રદેશમાં આવેલા પંચાસર ગામમાં જૈનાચાર્ય શીલગુણસૂરિ૧૩ એક ચૈત્યમાં નિવાસ કસ્તા હતા. બહિભૂમિથી પાછાં ફરતાં એમણે ઝાડની ડાળીએ બાંધેલી ઝોળીમાં સૂતેલા એક ચાપવંશી બાળકના ઉપરથી બપોરના સમયે પણ અણખસતી છાયાને જોઈને બાળકના પ્રભાવ વિશે અનુમાન દર્યું. ત્યાં જ –૩–૨૮
