________________
૨૨૫ જેનો ના ઘર એમાં ૧૦-૧૨ ઘર દેરાવાસી સમાજના અને બાકી બધા સ્થાનકવાસી સમાજના સંઘ ઉત્સાહી હતા. પાઠશાળા પણ ચાલુ કરેલ છે, પણ ત્યાં કોઈ સમજ આપવાવાળું નથી. અમુક લોકોએ હિંદુ સમાજના ધર્મગુરુઓને અપનાવી લીધા છે. ત્યાર બાદ કાલાકામાં જૈનોના ૫૦ ઘર છે પણ હાલત એકદમ શુષ્ક છે.
છેત્યાર બાદ ટિકિટને એક્સટેન્ડ કરાવીને ત્યાંના લોકોના આગ્રહને માન આપીને પિનાંગ ગયેલ. ત્યાં ૧૫ ઘર જેનો આ બધા જ ક્ષેત્રે સરસ મઝાનો ગુજરાતી સમાજ છે. તેની પોતાની એક જગ્યા છે, પણ જેને લોકો જ જૈન ધર્મ અંગેની સભાનતા ન હોવાને લીધે બીજા-બીજા ધર્મ અપનાવતા જાય છે. પીનાંગમાં તો અમુક લોકોએ સત્ય સાંઈબાબાના પરમભક્ત હોવાને લીધે જેને ધાર્મિક ફંક્શન વગેરેમાં આવવાનું પણ બંધ કરી દીધું છે. પરદેશની વાત તો ઠીક થઈ, પણ આપણા પોતાના સ્વદેશની વાત કરું તો હજી ગત પર્યુષણમાં જયમલ જૈન સંઘના આગ્રહને માન આપીને ચીપલુણ ગયેલ. મુંબઈથી ફક્ત ગોવા જવાના માર્ગે ચાર કલાકનો રસ્તો ટ્રેનમાં છે. સુંદર-મનોહર અને રળિયામણું ક્ષેત્ર છે, જે પર્વતોની હારમાળા અને નદીની વચ્ચે છે. જૈનનાં ઘર લગભગ ૪૦ જેટલાં જ છે. તેમાં બે તો જૈનમંદિર છે અને એક ખૂબ જ મોટું અને સુંદર સ્થાનક છે. પર્વતોની વચ્ચે આવેલું સ્થાનક એટલું બધુ શાતાકારી છે કે કોઈને પણ આકર્ષે, પણ આશ્ચર્યની વાત તો એ છે કે બે-અઢી વર્ષથી તૈયાર થયેલા આ સ્થાનકનું હજી ઉદ્ઘાટન પણ થયેલ નથી.
હવે કદાચ થવાની વાત હતી. કોઈક સંતનાં પગલાં થાય તો ઉદ્ઘાટન થાય ને! મહેન્દ્ર પર્વતની હારમાળાના ઘાટનો રસ્તો, ગીચ લીલોતરી, વિહાર કદાચ વિકટ હોવાને લીધે ત્યાંનાં લગભગ બધાં જ ક્ષેત્રો સંતોનાં પગલાંથી વંચિત રહે છે. ત્યાં ઘણાં જ સુંદર ક્ષેત્રો છે જેમ કે રત્નાગિરિ, મહાડ, દાપોલી-બધે જ વધારે નહી તોય ૫૦-૧૦૦ ઘરની જેનોની વસતિ તો ખરી જ અને સાથે (જ્ઞાનધારા ૬- ૧૧૮ જૈનસાહિત્ય જ્ઞાનસત્ર ૬
