________________
180
THE INDIAN ANTIQUARY.
(JULY, 1904.
.
गोपालभूपालवरस्य तस्य गुणोषमाणिक्यखनिः कनीयान् । रामस्य सौमिलिरिवातिमात्रप्रेमाश्रयो विठ्ठलपण्डितोऽभूत् ॥ १॥ ११ ॥ धर्मप्रतिष्ठापनतत्परस्य तथाविधोतरहितस्य तस्य । सखानघः शङ्करपण्डितोऽभूद्राण्डीवधन्वेव गदाग्रजस्य ॥ १।१२॥ राज्ञः शिवच्छलपतेः प्रसादात्माज्ञस्तदीयामवलम्ब्य मुद्राम् । चिदम्बरमान्तभुवं चिराय गोपायति ब्रह्मकुलानुकूलः ॥ १।१९॥ विद्वज्जनो यस्य विभोः सकाशादासाद्य वर्षाशनमात्तहर्षः । आविष्करोत्यात्मनि पातकत्वं दातुर्घनत्वं च दिगन्तरेषु ॥१॥३५॥ विद्वन्मणिश्रेणिविराजमानैर्महीं परिष्कृत्य महामहारैः। ननु स्वयं नायकरत्नभूतो विद्योतते लासविवर्जितोऽसौ ॥ १॥ ३७॥ चिदम्बरे द्राक्शिवगणयाद्भिर्यया जनानां हियतेन पङ्कः । हन्तास्य तस्या अपि पङ्कहर्तुर्वयं कथं पावनतां वदामः ॥ १ ॥ ३९॥ कान्तेन साकं कलधौतशैले विहारवार्ता हदि विश्वमातुः । व्यावर्तितानेन विहारहेतोरान्दोलिकामर्पयताभिरूपाम् ।।१।४०॥ सभेशसेवासमयानुशंसिन्यनेन दत्ते निनदस्यमन्दम् । घण्टामणौ मूनि कृताञ्जलिः स्खे लोके वसिष्टं हि विलोकतेञ्जः॥१॥ ११॥ विशुवाधूलकुलाधिचन्द्रो विदन्मणिर्वेङ्कटकृष्णयज्वा । गोपालनेतुः कवने विनेता पाचेतसस्येव पितामहोभूत् ।। १ । ४९॥
Natéśavijayakávya. Verkaçakçishņa-Dikshita next wrote, in the following order, the Srirúmachandrôdayakávya, the Uttarachampi and the Kubalavavijayandtaka.
अस्ति श्रीचोलधरणीजानिरह्मतविक्रमः। आज्ञाचीटी विभोर्यस्य राज्ञामुत्तंसकेतकी॥३॥ यः श्रीभोसलवंशमौक्तिकमणियं शाहराजं विदुयेनैकप्रभुनन्दनेन विदिता दीपाम्बिका वीरसूः । यस्मै श्रीः स्पृहयत्यरातिरयते यस्माद्भयं यस्य तौ सोदयौ शरभोजितुक्कजिनृपौ यस्मिंश्च धर्मः स्थिरः ॥ ४॥ सर्वज्ञवडामणिना विपश्चित्सन्दोहभाग्योपनतेन तेन । सम्झोदितो वेङ्कटकृष्णयज्वा संदर्भयत्यौत्तरकाण्डमर्थम् ॥५॥
श्रीभोजलक्ष्मणसुधीन्द्रकृते प्रबन्धे लग्नं सदल्पमपि मे लपितं स्वदेत । कल्याणरूप्यकलशयसंभृतेन क्षीरेण वारि सहितं महितं किल स्यात् ॥६॥