________________
७६२]
[ મહામણિ ચિંતામણિ
આ રચનાને વિનયપ્રભવાચકના ગૌતમરાસ સાથે સરખાવી જોતાં આ રચનાની છાયા એ રચના પર કેટલેક અંશે પડી હોવાનું અનાયાસ જણાઈ આવે છે. બંનેની વિગતવાર તુલના કરવી રસપ્રદ બની રહે.
ભાષા, ઢાલ વગેરે વિષે તો ડૉ. ભાયાણી જેવા તજ્ઞ જ પ્રકાશ પાડી શકે. અત્યારે તો આ કૃતિ, અને તેમાંના કેટલાક કઠિન તથા પારિભાષિક જણાતા શબ્દોની એક નાની સૂચિ-આટલું જ અહીં પ્રસ્તુત થાય છે.
શ્રી રત્નશેખરસૂરિવિરચિત શ્રી ગૌતમસ્વામિરાસઃ |
...तुम माइवीउ सिरिवन म(स?) हुत्त । हिययकमलि झाएवि वीरु जिणवर अरिहंत ॥ पभणिसु गोयमसामितणुउ गुणसंथव-रासो । जि...इ होइ भवियलोय मणि धरि उल्लासो : ॥१॥ प (पु)हवि-पसिद्धइ मगहदेसि वर गुब्बर नामु । सार सरोवर कूव वावि धणि कणि अभि [रामु] । [इ] ह निवसइ वसुभूइनामि दियराउ पसिद्धउ ... ... ... ... ... ... ...वंसु बहुरिद्धि समिद्धउ ॥२॥ तेह तणइ घर घरणि पुहविनामिइ सुपहाणी निम्मलसील पवित्त गुत्त... ...सीताराणी । तासु कुच्छि सिरिरायहंसु पहिलउ इंद्रभूई नंदण बीजउ अगनिभूइ तीउज वाउभूइ
॥३॥ तेजि सहोयर कण [यवत्र. पडिवन्न सरीरा विणय विवेक विचार सार गुणवंत गंभीरा । चउदह विद्या निपुण भणी गुणगउरव पावहिं वेय वारवा[ण हिं पांच पांच सय छात्र पढावहिं ॥४॥ ते तिन्नइ उवज्झाय राय-राणिहिँ संमाणिय भगति करी विप्र सोमिल वधि पावापुरि आणिय । जन्न करावण रिसि देसि देसंतर केरा तेडिय आवहिं तित्थ साढ(आठ) उवज्झाय अनेरा ॥५॥ • ते स (तेम) वियत्तु सुहंमु बेवि पण पण सयजुत्ता मंडिय मोरियपुत्त सह ति ति सयसंजुत्ता । तह य अकंपिय अचलभाय मेयज पभासू तिहुं तिहुं सयसउं आवि करहि नियविजविकासू ॥६॥