Page Text
________________
પરિણામ
ચતુર્થ પરિચ્છેદ ] ધામિક ક્રાંતિ
[ ૮૧ હતાં. આ હકીકત સાહિત્યમાં ખૂબ જાણીતી છે. ધર્મ રાજ્યધર્મ તરીકે જાહેરજલાલી ભોગવી લીધી છે, તેનો સમય૩ મ. સ. ૩૫=ઈ. સ. પૂ. ૧૫ર ગણાય જ્યારે સમયની ગણત્રીએ આખા શતવહનવંશના ૬૭૫ છે. તે સમયે (પૃ. ૪૦ની નામાવળી જોતાં) આંક નં. વર્ષના ગાળામાંથી (ઈ. સ. પૂ. ૪રથી ઈ. સ. ૨૬૧ અગિયારવાળા પૈઠણપતિ મેદસ્વાતિ પહેલાની આણ સુધીના)-જૈનધર્મે બન્ને વખત મળીને લગભગ ૪૨૫ વર્તી રહી હતી. એટલે ફળીતાર્થ એ થયો કે નં. ૭ થી વર્ષનું અને બાકીના ૨૫૦ વર્ષ સુધીનું વૈદિક ધર્મો નં. ૧૧વાળા રાજાના સમય સુધી શતવહનવંશી મને ભગળ્યું કહી શકાય. રાજાઓ વૈદિકમતાનુયાયી બની રહ્યા હતા. અને આ
આગળના પારિગ્રાફમાં જોઈ ગયા પ્રમાણે અગિયારમા રાજાથી માંડીને ૨૩ મા રાજા ગૌતમીપુત્ર આ ધર્મક્રાંતિને ઉદ્દભવ છે કે દક્ષિણ હિંદમાં અને શાતકરણીએ પાછે જ્યારથી વૈદિકમત સ્વીકારી શક
રાજા શાતકરણીના અધિકારપ્રવર્તાવ્યો, ત્યાંસુધીના બાર રાજાઓએ જૈનધર્મ ધર્મકાંતિનું પ્રદેશમાં થયો હતો. પરંતુ તેના પાળ્યો હતો એમ સ્વીકારવું પડશે. આ સ્થિતિ તેમના
ઉત્પાદકનાં સ્થળાંતર, લાગવગ, સિક્કાઓ (જુઓ પુ. ૨ માં સિક્કાચિત્રો) ઉપરથી
સત્તાધિકાર અને કુટુંબ સંબંધને સાબીત થાય છે તેમજ તેમના જીવનવૃત્તાંત (જુઓ લીધે ઉત્તર હિંદમાં પણ તેને પ્રવેશ થવા પામ્યો આગળ) ઉપરથી પણ સ્પષ્ટ થાય છે. એટલે તે હતો. તેમજ દક્ષિણહિંદ અને ઉત્તરહિંદના રાજપ્રમાણે સત્ય વસ્તુસ્થિતિ પ્રવર્તમાન હતી એમ કબુલ કર્તાના આ બંને વંશોની સત્તા એટલા બહોળા પ્રમા- * રાખવું પડે છે.
માં ફરી વળી હતી કે તેનાં પરિણામ સારા ને. ૨૭વાળા શિવસ્વાતિ શાતકરણીના સમયે જે ભારતવર્ષને શેષવાં પડયાં હતાં. એટલે આ ક્રાંતિના ધાર્મિક ક્રાંતિ પાછી થવા પામી હતી અને રાજધર્મ પરિણામના વર્ણનને આલેખવાનો અવકાશ ભારતતરીકે વૈદિકમતનો સ્વીકાર થયો હતો. તે સારીએ ઘટના દેશના ઈતિહાસમાં અનેક ઠેકાણે મળી રહે છતાં તે વિભતિના વણીને લખાવાનું વધારે યોગ્ય હોઈને તેને ઉદ્ભવ દક્ષિણમાં થયેલ હોવાથી તે દક્ષિણ અત્ર આપણે મુલતવી રાખીશું. માત્ર એટલું જ પ્રદેશ ઉપર સત્તા ભોગવતા રાજ્યના અધિકાર સમયે જણાવવું જરૂરી છે કે નં. ૨૩ વાળાના અધિકારથી જ તેનું આલેખન ગ્ય કહેવાય. તે ગણીએ અત્રે વૈદિકમતને જે સ્થાન મળ્યું હતું કે, આ વંશના તેનું વર્ણન આપીશું. અંત સુધી ચાલુ રહેવા પામ્યું હતું.
| સામાન્ય સમજી શકાય તેવું છે કે, જ્યારે ધર્મઆખી ચર્ચાનો સાર એ થયો કે વંશની આદિથી કાંતિ થાય છે ત્યારે, પૂર્વે થયેલી સત્તાએ ધર્મનાં જે જે નં. ૭ સુધી એટલે ઈ. સ. પૂ. ૪૨થી ૨૩૦=એ સદીના સ્મારકો-નાનાં યા મેટાં, પ્રસિદ્ધ કે અપ્રસિદ્ધ ઉભાં રાજ્યકાળ સુધી જૈનધર્મને રાજ્યધર્મ તરીકે સ્વી- કયાં હોય છે તે સર્વેને અથવા તો તેમાંના મોટાભાગને કારાયો હતો. તે બાદ નં. ૧૦ સુધી વૈદિક ધર્મનું નવી જમાવતી સત્તા ભાંગી તેડી વિકૃત કરી નાંખે જોર જામ્યું હતું. પાછું ન. ૧૧ થી નં. ૨૨ સુધી છે અથવા બને તે તેને વિનાશ કરી નિર્મૂળ કરવા આશરે ઈ. સ. પૂ. ૧૬ થી ઈ. સ. ૭૮ સુધીના સુધી પણ તૈયાર થઈ જાય છે. આ સિદ્ધાંતાનુસાર, સવાબસે વર્ષ જૈનધર્મ પળાવા માંડ્યો હતો અને જ્યારે ક્રાંતિને સમય આવ્યો છે ત્યારે એટલે કે નં. નં. ૨૩ના રાજ્યઅમલે ફરી એકવાર વૈદિકમતે ઉના, નં. ૧૧ ના, અને નં. ૨૩ ના રાજ્ય અમલે, ઉપર પોતાની સત્તા જમાવી હતી તે અંત સુધી ચાલુ રહી જણાવેલા પ્રકારે, ધર્મસ્મારકાને સહન કરવાને પ્રસંગ હતી. આ પ્રમાણે બે વાર જેનધર્મો અને બે વાર વૈદિક ઉપસ્થિત થયે હતો એમ સ્વીકારી લેવું પડશે. જયાં | (૨૩) જુએ ઉપરની ટી.નં. ૨૨
૧૧
| SR No. | 032487 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1941 |
| Total Pages | 448 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |