________________
s
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
on@
વંકચૂલે કહ્યું: “ભાઈઓ! આ હીરા મોતીથી પિટ નહીં ભરાય, કાંઈ ખાવાનું લાવે.” આજ્ઞા થતાં જ સાથીદારે જંગલમાં ઘૂમી વળ્યા અને ડી જ વારમાં સુંદર મઝાનાં ફળે લાવી વંકચૂલ આગળ ઢગલે કર્યો. અહા ! શું એ ફળને આકર્ષક રંગ! કેવી મઝાની એની સુગંધ! ભલભલા તપસ્વીઓના મેઢામાં પણ પાણી આવી જાય....
@@
@
@@
@@
@
@
@@@@@
@
બધા એ ફળ ખાવાને માટે ખૂબ જ તલપાપડ હતા પણ ટોળીને નાયક શરૂઆત કરે એ પહેલાં તેઓ ખાવા માટે લાચાર હતા. તેથી બધાએ વંડ્યૂલને જલ્દીથી ફળો આરગવા માટે આગ્રહ કર્યો. વંકચૂલે પણ તરત એક ફળ ઊપાડયું પણ જેવું મુખ આગળ ધર્યું ત્યાં જ ગુરુએ આપેલ નિયમ યાદ આવ્યું, અજાણ્ય ફળ ખાવું નહિ.” ,
તેણે સાથીદારને પૂછ્યું, “ભાઈઓ આ ફળનું નામ શું ?” ત્યારે કેઈએ કહ્યું: “ખબર નથી”. બીજાએ કહ્યું: “જંગલી કાકડી જેવું લાગે છે.” ત્રીજાએ કહ્યું: “ના ના આ તો બધા ફળોથી અત્યંત વધારે સુંદર ફળ હોવાથી અમૃતફળ હોવું જોઈએ.” ચેથાએ કહ્યું: “આપણે નામ સાથે શો સંબંધ? આપણને તે ભૂખ મટાડવાથી કામ. માટે હવે નામના ઝગડામાં પડવા કરતાં ખાવાની જ શરૂઆત કરે.”
@
@
@
@
@@@@@@@@@@@@
@
વંકચૂલે કહ્યું: “મારે તે નિયમ છે. અા ફળ ખાવું નહિ. માટે નામ જાણ્યા વગર હું તે નર્ટી ખાઉં તમારે ખાવું જ હોય તે તમે ખાઓ.”
@@
@
@
@@/
@
ચોરને તે વળી નિયમે કેવા?” એકે હસતાં હસતાં કહ્યું પણ વંકચૂલ અડગ હતું. તે બોલ્યો. “ખબરદાર !....ગુરુ મહારાજે આપેલા નિયમોને હું પ્રાણાને પણ ભંગ નહિ થવા દઉં.”
- આખરે મોટા ભાગનાં સાથીદારે ભૂખ સહન ન થતાં એ ફળ ખાવા લાગ્યા. વંકચૂલ અને થોડા સાથીદારો એમ જ બેસી રહ્યા.પણ આ શું !!!.... થોડી જ વારમાં ફળ ખાનારા બધા જ ચાર ટપોટપ બેભાન થઈને ઢળી પડ્યા અને થોડી જ પળમાં
@@
@
Barongersnooaaaaaa
(૨૨)
