________________
५६
भिक्खु दृष्टांत
पछे विष्टाल कर सूं । साहूकार नै न मारू । साहूकार ना बेटा पोता सगा संबंध्या ने पिण न मारूं । पछै मनुष मारवा लागौ । किणरौ इ बेटी मारयौ, किणरौ इ भाइ मारयो, किणरौ इ बाप मारयौ । सैहर में भयंकार मंडयौ, नगरी नां लोक साहूकार नै निंदवा लागा । तिण रै घरै जाय रोवा लागा - रे पापी थार धन घणो हुंतौ तौ कूवा मै क्यूं नहीं न्हाख्यो । चौर छुडायनै म्हारा मनुष मराया । साहूकार लातरीयो । सैहर छोड़ने दुजै गाम जाय वस्यौ । घणौ दुखी थयो । जे लोक गुण करता तेहीज अवगुण करवा लागा । संसार नौ उपकार इसो है । मोख रौ उपकार करें ते मोटो तिण मै जोखो नहीं ।
१४१. भारे करी माठी गति में जाय
सरीयारी मै बौहरे खींवसरै पूछ्यौ - नरक मै जीव जावै तिण नें ताणै कुण ? जद स्वामीजी बोल्या - कूवा मै पत्थर न्हाखे तिण नै खेचणवाळी कुण ? भारे करी आफेइ तळे जाय तिम जीव कर्म रूप भारे करी माठी गति
।
१४२. हळकापणारे योग स्यूं तिरं
वलि बोहर खींवसरं पूछ्यौ - जीव देवलोक में जावै तिण नै ले जावण वाळी कुण?
जद स्वामीजी बोल्या - लकड़ा ने पाणी मै न्हांख्यां, ऊंचौ आवै ते कुण ही या नहीं पण हळकापणा रे योग सूं तिरै । तिम जीव पिण कर्मे करी goat थयां देवगति में जावै ।
I
१४३. जीव हलकौ किम हुवै ?
किण ही पूछ्यौ - जीव हलकौ किम हुवे ?
जद स्वामीजी बोल्या-पइसो पाणी मै मेल्यां डूबै अने उण हो पइसा नै ताप लगाय कूट-कूट ने बाटकी कीधी ते तिरै । उण बाटकी मै पइसो मेलै तौ ते पइसोपि तिरैतिम जीव तप संयमादि करी आतमा हळकी कीधां तिरै ।
१४४. कुबद कर नै आप अलगो कहै
कोई साधां री निद्या करें अने आप कुबद करने अळगौ रहै । तिण ऊपर स्वामीजी दृष्टंत दीयौ - किण ही गाम मै एक चुगल रहतो । सो एकदा कोजवाला आया ज्यांनें लोकां रौ धन धान बताय दीयो ।
