________________
ढाळः ६. दोहा
१. रघुनंदनजी रै हृदय, गुरु-वंदन रै काल । परमाह्लाद विषाद रो, विषम समन्वय भाल । । २. सद्गुरु चरणसरोज रो, संगम सौख्य-निमित्त । तदपि वृत्त प्राग्काल रो, स्मरत व्यथाकुल चित्त ।। ३. अहो ! पुरुष- अवतंस-सो, तेरापंथ-भदंत । भू- भूषण दूषण रहित, महित महामतिमन्त ।। ४. घृणा करी जड़ता भरी, अबुध-वचन-अनुसार ।
सम्यग-दर्शन स्वीकरण, अब इण रो उपचार ।। ५. दूजै दिन निर्मलमती, घंटात्रय समवेत ।
'साधुशतक" रचना करी, आत्मविशोधन हेत ।। ६. आपणपे अभ्यर्थना, करी पूज्यवर पास।
हाजर हूं अहनिशि विभो ! देव-पदाम्बुज- दास । । ७. बणी योजना है विशद, संस्कृत वरै विकास । सहयोगी रघुवर सखर, सर्वांगीण प्रकाश ।। ८. समय-समय साझी समन, सेवा विद्यादान । पूज्य पुण्यवानी प्रगट, है परतख पहचान ।। ६. रघु ऋण शासण - शिर सदा, शासण ऋण रघु-माथ ।
यूं अन्योन्याश्रित बण्यो, धर्मसंघ रघु साथ । । १०. इक मास रह्या चूरू में श्रद्धानत लोग गुरू में । मर्यादोत्सव राजाणे, चीहोत्तर सहु सुख माणे । । ११. साध्वीप्रमुखा जेठांजी, बीदाणै छोगां माजी
संभारी, गिरिगढ़ फरसी, सरदारशहर शुभ -दरसी । । १२. राजा गुरु- पदमूले, व्रण-वेदन अति प्रतिकूले ।
सहज्यां पावस खिलखिलतो, बीदासर रहग्यो झिलतो ।। १३. एडी रो व्रण विस्ताऱ्या, है रूप भयंकर धार्यो ।
आसोजा लग अनुभावै, नहिं प्रवचन खुद फरमावै ।। १४. आखिर चक्कू स्यूं चीरो, दै मुनिवर मगन सधीरो । aण निष्कृप पीप निकाल्यो, दर्दी रो दरद न भाल्यो । ।
१. देखें 'साधुशतक' पुस्तक
२. लय : डाभ मुंजादिक नी डोरी
उ. २, ढा. ६ / १४५