________________
३८४
२४. वळे बत्तीस सहंस
गाथापती वढइ रे,
भिक्षु वाङ्मय-खण्ड-१० राजांन, सेनापती रत्न निधांन। वळे चौथा प्रोहित रत्न नें।
२५. तीनसो
वळे
साठ अनेक
रसोइदार, राजेसर
श्रेणी प्रश्रेणी रे, सार्थवाहादिक
अठार। तेहनें।।
२६. यां सगलां में
त्यांने सीख
भरत देइनें
राजांन, घणों सतकारे सनमान। रे, निज ठिकाणे म्हेलीया।।
२७. सगलां ने सीख देइ ताहि, आया निज मेंहिलां माहि।
तिहां सुख मनोज्ञ रे, तिण मेंहलां माहे भोगवें।।
२८. त्यांने
त्यांने
जाणे आल-पंपाल, ए मोटों माया जाल। अंतरंग माहे रे, जांणे , विष फल सारिखा।।
२९. त्यांसं उत्तर जासी हेज, छोडतां नही करसी जेझ।
संजम लेइनें रे, सिध गति में जासी पाधरा।।