________________
१८६
भिक्षु वाङ्मय - खण्ड - १०
३. केइ हाथी घोडादिक जाण, सूपें सेन्यापती नें आंण । आ० । भेटणों लीजें हो साहिब अम्ह तणों जी ।।
४.
५.
६.
७.
९.
इम कहि कहि वडा भूपाल, आंण मांनी तिण काल । आ० । भरत नरिंद थाप्यों सिरधणी जी ।।
१०.
आ० ।
म्हे सेवग थें सांम, हिवें मतलों म्हांरों नांम। देवता ज्यूं सरणों म्हांनें तुम तणों जी ।।
थांहरा देस तणा वसवांन, म्हें सगलांइ राजांन । आ० । आंण म्हारें सिर भरत नरिंद नी जी ।।
८. सगलाइ राजांन वळे
जय विजय करे वधाय,
नमीया सेवग
त्यांरी आंण करे प्रमाण, गया सर्व निज ठिकांण । आ० ।
भरत नरिंद नां सेवग ठहरीया जी ।।
राय अनेक, सगला राजां
आ० ।
सेनापती नें ताहि । भेटणों पगां म्हेलेनें वीनवें जी ।।
आ० ।
दीयों घणों सनमांन । सेनापती रत्न नें घणों सतकारीयों जी ।।
बाकी
११. सिंधू नदी नें पार, लवण
आण
वरताइ
सगलें
रह्यों
नें
समुद्र
नही
एक ।
थापीया
नें
भरतनी
उवार ।
आ० ।
जी ।।
आ० ।
जी ।।
१२. भरत चक्रवत्त नरनाथ, त्यांनें प्रसिध कीयो विख्यात । आ० । सेन्यापती रत्न इण खंड में आयनें जी ।।
आ० ।
१३. सगलें वरताइ आंण, हिवें पाछों आवें ठिकांण । भेंटणों आयो ते ले नीकल्यों जी ।।