________________
સમયથી માંડીને યોગ્ય સર્વપર્યાપ્તિ પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી ઔદારિકમિશ્રયોગ હોય છે. કારણકે શરીરપર્યાપ્તિ પૂર્ણ થયા પછી પણ જ્યાં સુધી ઇન્દ્રિય, શ્વાસોચ્છવાસાદિ પર્યાપ્તિ પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી શરીર અપૂર્ણ હોવાથી પોતે સંપૂર્ણ સ્વક્રિયા કરી શક્યું નથી તેથી કાર્મણશરીરની સહાયતા લેવી પડે છે. એટલે સ્વયોગ્ય સર્વપર્યાપ્તિ પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી કાવશ૦ અને ઔવેશ૦ ભેગા મળીને આહાર ગ્રહણાદિ ક્રિયા કરે છે. તેથી ઉત્પત્તિના બીજા સમયથી માંડીને સ્વયોગ્ય સર્વપર્યાપ્તિ પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી દારિકમિશ્રયોગ માનવો જોઇએ.
પર્યાપ્ત સંજ્ઞીપંચેન્દ્રિયને સર્વે યોગ હોય છે. કારણકે સયોગીકેવલી ભગવંતને કેવલીસમુદ્ધાત કરતી વખતે ત્રીજા, ચોથા અને પાંચમા સમયે કાર્મણકાયયોગ હોય છે. તથા બીજા, છઠ્ઠા અને સાતમા સમયે ઔદારિકમિશ્રયોગ હોય છે. પર્યાપ્તા તિર્યંચ-મનુષ્યને ઔદારિકકાયયોગ હોય છે. દેવ-નારકને વૈક્રિયકાયયોગ હોય છે. તથા તિર્યંચમનુષ્યને ઉત્તરવૈક્રિયશરીર બનાવતી વખતે અને વિસર્જન કરતી વખતે વૈક્રિયમિશ્રયોગ હોય છે. અને વૈક્રિયશરીર સંબંધી સર્વપર્યાપ્તિ પૂર્ણ થયા પછી વૈક્રિયકાયયોગ હોય છે. તેમજ આહારકશરીર બનાવતી વખતે અને વિસર્જન કરતી વખતે આહારકમિશ્રયોગ હોય છે અને સર્વપર્યાપ્તિ પૂર્ણ થયા પછી આહારકકાયયોગ હોય છે. તેમજ ભાષાપર્યાપ્તિ અને મન:પર્યાપ્તિ એ પર્યાપ્યો હોવાથી સત્યાદિ-૪ "देवादावपर्याप्ते वैक्रियद्विकं वैक्रियवैक्रियमिश्र" मित्युक्तरित्यदोषः । यद्वेहापर्याप्ता लब्ध्यपर्याप्तका एवान्तर्मुहूर्तायुषो द्रष्टव्या सो च तिर्यङ्मनुष्या एव घटन्ते तेषामेवान्तर्मुहूर्तायुष्कत्वसम्भवात्, न देवनारकास्तेषां जघन्यतोऽपि दशवर्षसहस्रायुष्कत्वात्, लब्ध्यपर्याप्तका अपि च जघन्यतोऽपीन्द्रियपर्याप्तौ परिसमाप्तायामेव म्रियन्ते नागित्युक्तमागमाभिप्रायेण, ततस्तेषां लब्यपर्याप्तकानां शरीरपर्याप्त्या पर्याप्तकानामौदारिकमेव शरीरमुत्पद्यते न वैक्रियમિત્રોઃ II [ચોથા કર્મગ્રન્થની ટીકા]
