________________
(૩) કેટલાક આચાર્યભગવંતો આઠે કર્મના પરિણામને વેશ્યા કહે છે. તેથી તેમના મતે આઠે કર્મના ઉદયથી લેગ્યા ઉત્પન્ન થાય છે. કષાયમોહનીયકર્મના ઉદયથી ક્રોધાદિકષાય ઉત્પન્ન થાય છે. ગતિનામકર્મના ઉદયથી દેવદિ-૪ ગતિની પ્રાપ્તિ થાય છે. અંગોપાંગનામકર્મના ઉદયથી આકૃતિરૂપ દ્રવ્યવેદ પ્રાપ્ત થાય છે. અને વેદમોહનીયકર્મના ઉદયથી ભાવવેદ પ્રાપ્ત થાય છે.
મિથ્યાત્વમોહનીયકર્મના ઉદયથી મિથ્યાત્વ પ્રાપ્ત થાય છે. પરિણામિકભાવ-૩ પ્રકારે છે. (૧) જીવત્વ = ચૈતન્ય હોવું. સ્કૂરણા થવી. (૨) ભવ્યત્વ = મોક્ષમાં જવાની યોગ્યતા હોવી. (૩) અભવ્યત્વ = મોક્ષમાં જવાની યોગ્યતા ન હોવી.
સંસારી અને સિદ્ધજીવોમાં જીવત્વ હોય છે. ભવ્યજીવોમાં ભવ્યત્વ અને અભવ્યજીવોમાં અભવ્યત્વ હોય છે.
ઔપશમિકાદિભાવના ભેદોમાં ચર્તુભંગી -
(૧) ઔપથમિકભાવના બને ભેદ સાદિ-સાંત છે. કારણ કે જ્યારે દર્શનમોહનીયકર્મનો સંપૂર્ણ ઉપશમ થાય છે. ત્યારે ઉપશમસમ્યકત્વ પ્રાપ્ત થાય છે. અને જ્યારે ચારિત્રમોહનીયકર્મનો સંપૂર્ણ ઉપશમ થાય છે. ત્યારે ઉપશમચારિત્ર પ્રાપ્ત થાય છે. તેથી તે બન્ને ભાવ સાદિ છે. અને અંતર્મુહૂર્તકાળ પછી તે બન્ને ભાવ નાશ પામી જાય છે. તેથી તે બન્ને ભાવો સાંત છે.
(૨) ક્ષાયિકભાવના નવ ભેદ સાદિ-અનંત છે. કારણ કે જ્યારે દર્શન સપ્તકનો સંપૂર્ણ ક્ષય થાય છે. ત્યારે ક્ષાયિક સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત થાય છે. જ્યારે ચારિત્ર મોહનીયકર્મનો સંપૂર્ણ ક્ષય થાય છે. ત્યારે ક્ષાયિકચારિત્ર
{૩૦૬ છે
