________________
વંજન પ્રજાય નામ લયે હે, મતિ આદિ જ્ઞાન ચાર વ્યંજન વિભાવ ગુન પરજાય નામ સુન સુદ્ધ જ્ઞાન ટર્યો હૈ, ચરમ શરીર પુન આતમ કિચિત ન્યૂન વ્યંજન સુભાવ દ્રવ્ય પરજાય ઘર્યો હૈ, ચાર હિ અનંત કુન વ્યંજન સુભાવ ગુન શુદ્ધ પરજાય થાય ધાય મેક્ષ વેર્યો છે. ર૭.
ઘરિ ઘરિ આઉ ઘટે ઘરિ કાલ માન વટે રૂપરંગ તાન હટે મૂઢ કૈસે સેઈએ? જીયા તું તો જાને મેરે માત તાત સુત ચેરે તામે કેન પ્યારો તેરો પાન કિય ગઈએ; ચાહત કરણું સુખ પાવત અનંત દુઃખ ધરમ વિમુખ રૂખ ફેર ચિત રેઈએ. આતમ વિચાર કર કરતો ધરમ વર જનમ પદારથ અકારથ ન ખોઈએ. ૨૮
નરકો જનમ વાર વાર ન વિચાર કર રિદે શુદ્ધ જ્ઞાન ધર પરહર કામક, પદમ વદન ઘન પદ મન અઠ ભન કનક વરન તન મનમથ વાકેફ હરિ હર બ્રા વર અમર સરવ ભર મન મદ પર છરે ધરે ચિત ભામક, શીલ ફિલ ચરે જબ જાકે મદનતંબુ નિરારંગ અંગકબુ આતમ આરામક. ૨૯
છરદ કરત પીર ચલત અનંત રીત જાનત ના હિત કિત શ્વાનદશા ધરકે, સુરી મુરી કુખ પરે નાના રૂપ પીર ધરે જાત હી અગન જરે મરે દુઃખ કરકે,
