________________
: ૪૩ :
વજન રહે તેરા જબે, પૂરા પાવે જ્ઞાન, તેલ ઘટે બદકામ, કેઈ ન દેવે માન. ૩૩૭ વાકે દરસન કીજીએ, જાકે રૂપ ન રેખ; નિજ ઘટકે પટ ખોલકે, દિવ્ય નયનશું દેખ. ૩૩૮ વિષ અમૃત સમ હાયગા, જે પાલેગા શીલ; વિઘન ટળે સુખ ઉપજે, મિલે સદા શિવલીલ. ૩૩૯વીતે દિન સબ જાત હૈ, આઉ ઓછા હોય; જે નહિ ચેતે પ્રાણીઆ, જનમ જાયગા ખાય. ૩૪૦ Fબુનસે કહે હે રહે, કરે જ્ઞાન ઘટમાંહ, શિવપુર જાતા ચેતના, કોઈ ન પકડે બાંહ. ૩૪૧ ગૂઠા અમૃત મેહ જબ, નિજ ઘટ આપે જોય; ચેતનતા સુધ હેયગી, ઝીલે સમતિ તેય. ૩૪૨. વેદ તીન છૂટે જબે, તબ જીવ પાવે ચેન કે તીન રત્ન ઘટ ઉપજે, શિવપુર જાવે એન. ૩૪૩. વૈન વાલિયે સમજ કે, દેષ ન લાગે કેય, જીવદયાકે કારણે, ચલિયે મારગ જેય. ૩૪૪
