________________
: ૩૬ :
ભુવનપતિ રીઝે જબ, દેવે સાર નિધાન; તિમ ત્રિભુવનપતિ નાથજી, રીઝે દેવે શિવથાન. ૨૮૧ ભૂલ રહે સંસારમેં, વિષયન સુખ લપટાય; જે નહિ ચેતે પ્રાણુઆ, સે જગ આવે જાય. ૨૮૨ ભેખ ધરે જે સાધકો, તો મમતા મત રાખ; જીવદયા પ્રતિપાલીએ, અસત વૈન મત ભાખ. ૨૮૩ ભે નહિ કીજે પ્રાણીયા, નિર્ભય કીજે ધ્યાન; મન વચ કાયા વશ કરે, ઉપજે કેવળજ્ઞાન. ૨૮૪ ભેગ કિયે બહુ રોગ હૈ, યોગ કિયે સુખચેન ચેતનતા શુદ્ધ હોય કે, ધ્યાન કરો દિન રૈન. ૨૮૫ રશ્નસાગરમેં આય કે, બૂડે મત સંસાર; નામ નાવ પર ચઢકર, ઊતર જાય ભવપાર. ૨૮૬ ભંજે આઠે કરમક, જગ ભરમન છૂટી જાય; પાવે શિવસુખ શાશ્વતા, આવાગમન મિટાય. ૨૮૭ ભરમ જગત છોડકે, ધરમધ્યાન મન લાવ, છૂટે કરમ અનાદકે, તે અવિચળ સુખ પાવ. ૨૮૮
૧. રાત્રિ-દિવસ. ૨. ભવસાગરમાં.
