________________
ખંતી સુખકા મૂલ હૈ, ક્ષિમા ધર્મક કંદ જે મન ધારે આપને, છુટ જાય જગફંદ. ૨૩ ખગ્ય ક્ષિમા કર ધારકે, મોહ અલિકો જીત, તે પાવે અવિચલ નગર, મિટે મનકી ભીતર. ૨૪
ગ ગરવ ન કીજે પ્રાણિયા, તન ધન જોબન પાય; આખિરક થિર ના રહે, થિત પૂરે સબ જાય. ૨૫ ગાઢ રહિયે ધરમસેં, કરમ ન આવે કેય; અનહોની હાની નહીં, હોની હાય સો હોય. રદ ગિર પર ચઢતે જાયકે, જિહાં તીરથ તિહાં જા હિ; તેરે પ્રભુ તુજ પાસ હૈ, પૈ તુજ સૂજત નહિ. ૨૭ ગીત ગાન પ્રભુકા કરે, અંતર ધ્યાન લગાય; તે પાવે પરમાતમા, સકલ પાપ મિટ જાય. ૨૮ ગુરુ સમ દાતા કે નહિં, ગુરુવાણું ચિત્ત ધાર; ગુરુ દીવો ગુરુ દેવતા, ગુરુ ઊતારે પાર. ૨૯ ગઢ અર્થ એક જાનીયે, જુગ ચેતન જુગ હાથ; તિયરસના જુગ પગ નિરખ, સદા નિવાઉં માથ. ૩૦
૧. ક્ષમારૂપી ખ –તલવાર. ૨. ભય–બીક. ૩. દીપક. * આ નિશાનીવાળા દુહાને અર્થ બેઠે નથી.
