________________
બાલ-શિક્ષકને
દરેક રમત–શિક્ષક પોતપોતાની સ્વતંત્ર પદ્ધતિથી બાળકોને રમત રમાડે છે, પરંતુ તેમ છતાં નીચેના સર્વ સામાન્ય મુદ્દા તમામને ઉપયોગી થઈ પડશે: - (૧) જે રમત રમાડવી હોય તે સમજાવવી અથવા રમી બતાવવી. ઓછું બોલવું–કરી બતાવવું.
(૨) દરેક સમજૂતી ટૂંકમાં અને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં આપવી. લાંબી -રમત ટુકડે ટુકડે સમજાવવી અને રમાડવી.
(૩) રમતાં પહેલાં અને રમતાં રમતાં ધક્કામુક્કી કે રાડ પાડવી નહિ. રમતમાં વપરાતા જરૂરી શબ્દો સિવાય કશું બોલવું નહિ.
(૪) બાળકોને ઉત્સાહ આપવો. ઉત્સાહ માત્ર બોલવામાં જ નહિ, પણ તેને વ્યવહાર જરૂરી છે. | (૫) બાળકોને પોતાની મેળે રમવા દેવાં. જ્યારે બાળકો સ્વયંપ્રેરણા થી રમતોનું નિર્માણ કરે છે અને સંચાલન કરે છે, ત્યારે તેઓ ખૂબ જ પ્રસન્ન થાય છે.
(૬) રમતમાં શિસ્તની બહુ અધિકતા ના હોય તેમ જ ઢીલાશ પણ રાખવી નહિ. બાળકોની સાથે ફેજી અમલદાર જેમ નહિ પણ મોટાભાઈની જેમ વર્તવાનું છે.
(૭) બાળકની ભૂલોને હસીને ટાળી દેવી જોઈએ. બાળક પિતાની ભૂલ પર સ્વયં લજિજત થાય છે. આપણે બાળકોને દબડાવવાં કે મારવાં નહિ અથવા તે કોઈ પણ જાતની શિક્ષા કરવી જોઈએ નહિ,
[ પ ]
