________________
મારામારીને અંતે કેટલાક મરણ પામ્યા, કેટલાક અધમુઆ થયેલા મૃત્યુની ઘડીઓ ગણવા લાગ્યા, કેટલાક મહારાજને ફર્યાદ કરવાને દેડ્યા, એકાકી પડેલે એ વૃદ્ધ પિતાને વેશ ઠીક કરતે ભટ્ટજીને આમતેમ શોધવા લાગે. પણ ભફછને પત્તે ક્યાંય પણ લાગે નહિ.
કેલાહલ શાંત થતાં પૃથકુમારી મંદિરમાંથી બહાર નિકળી તે સર્વે શાંત હતું. દાસીઓનાશી ગઈ હતી, પિતાના અંગરક્ષકેમાંના કેટલાક મરી ગયા હતા, કેટલાક મૃત્યુની તૈયારી કરી રહ્યા હતા, એણે એક નિ:શ્વાસ નાખે “અરે આ બધું કોને માટે? સરસ્વતી કયાં જતી રહી હશે? એ વૃદ્ધ પુરૂષ કેણ હશે?”
* ', 'ચાંદનીના પ્રકાશમાં રાજકુમારીને દેખીને મહાવત છુપાઈ ગયેલ હતું તે દોડી આવ્યું. રાજકુમારી પાસે આવી નમસ્કાર કરતે બા! ચાલે? ચાલે? ઝટ ઘરભેગા થઈ જઈએ.”
પિતાના મહાવતને જોઈ રાજકુમારી તરતજ મંદિરના પગથીયાં નીચે ઉતરી હાથી પાસે આવી. મહાવતે હાથીને બેસાડ, રાજકુમારી ને મહાવત બેસી ગયાં. હાથી શહેરને રસ્તે પડયો, પણ લડાઈના ભણકારા એને વાગેલા હોવાથી હાથી અંકુશને વશ રહ્યો નહિ ને આમતેમ નાસવા લાગ્યું.
