________________
( ૧૯૫) માતાજી! આવી પ્રાભાવિક પ્રતિમા છતાં લાભ તે એક જ ઈવાકુરાજાને થશે ને? કે બીજાઓને પણ એને લાભ મળશે?”
“બીજાઓને પણ ભાવકાળમાં અનેક લાભ થશે. અજયરાજા ત્યાં નગર સ્થાપન કરી મોટું વિશાળ મંદિર બંધાવી એ પ્રતિમા ત્યાં મોટા મહત્સવપૂર્વક પ્રતિષ્ઠિત કરશે. એ નગરનું નામ અજયપુરનગર થશે, તેમજ આ પ્રતિમા પણ અજાહરા પાર્શ્વનાથને નામે ઓળખાશે. ભાવીકાળમાં જે જે મનુષ્ય આ પાર્શ્વનાથ ભગવાનની સેવાભક્તિ કરશે, તેમની જે જે મનવાંચ્છાઓ હશે તે સફળ થશે, ભક્તિ કરનારને ભક્તિનું ફળ તેમની ભાવના પ્રમાણે મળશે જેથી દુઃખીયા છે ઉપર આ પ્રતિમા ઘણે ઉપકાર કરનારી થશે.”
આપનું કથન હું માથે ચડાવું છું. આપના કથન અનુસારે હું આ પ્રભુને અજયપાલરાજાને અર્પણ કરીશ.” - “અસ્તુ ! એ પ્રતિમાની પાસે રહેનારી અને એની
ભક્તિ કરનારનાં મનવાંછિત પૂરનારી હું પદ્માવતી નામે દેવી છું. જો કે એની ભક્તિ કરતાં પ્રાણીઓને સ્વાભાવિક રીતેજ ઇચ્છિત મળે છે, એવી એ મોટા પ્રભાવવાળી છે. હું તે ફકત એક નિમિત્તરૂપ છું તેમજ ભાવકાળમાં-પંચમકાળમાં પણ ભકિતથી એની સેવાભકિત કરનારા દુઃખી નહિ રહે, જેથી એમની ભાવના હશે તે પ્રમાણે એનું ફળ ભકતજનેને મળ્યા કરશે.” એ કથનની સાથે જ અદશ્યવાણી બંધ થઈ ગઈ.
