________________
( ૧૨ )
કિનારે પહોંચવાની આશામાં ઉત્સાહવત થયેલા એ મનુષ્યાની આશા ક્ષણમાત્રમાં ધૂળમાં મળી ગઇ. અગ્નિદિશા તરફથી અચાનક વટાળીયા ઉત્પન્ન થયા, એ ભયંકર વાવાઝાડાથી સમુદ્ર ખળભળવા લાગ્યા, પાણીનાં સેાજા આકાશ પર્યંત ઉછળવા લાગ્યાં. વટાળીયા પણ અધિક અધિક પેાતાની ગતિમાં વધારા કરતા ગયા ચેગીની કથાની જેમ ચારે દિશા તરફથી ચઢી આવેલા વાદળના સમૂહે આકાશને ઢાંકી દીધું ને વરસાદ પણ મુશળધાર વરસવા લાગ્યા. સમુદ્રે આવી સ્થિતિમાં પેાતાની ઉદારતા છેાડી દીધી ને તે લયંકર ગના કરતા આકાશમાં ઉછળવા લાગ્યા. ધીરે ધીરે એ તાકાન વૃદ્ધિ પામતું ગયુ. સ્થિતિ ભયંકર થવાથી વહાણુમાં બેઠેલા નાવિકા પણ ગભરાયા, અંદર બેઠેલા માણસા અને વ્યાપારીયે। ભયભ્રાંત થયેલા જીવવાની આશા પણ એમણે છોડી દીધી. જીવનની આશાએ કેટલાક ભીરૂજના કલ્પાંત કરવા લાગ્યા, કેટલાક ગભરાયેલા એમાકળા બનેલા ગાંડાની માફક આમતેમ જોવા લાગ્યા. વહાણુ તા ત્યાં સ્થિર થયેલું ને સમુદ્રના તાફાનથી ઉંચું નીચું થવા લાગ્યું. નિપુણ નાવિક વહાણુ ચલાવવાને બદલે હમણાં તેા તેને ડાલાયમાન થતું અટકાવવાના પ્રયત્ન કરી રહ્યા હતા. આ ભયંકર આકૃતથી તેમણે પણ કુદરતને ભરાંસે જીવનને છેાડયુ હતું.
ક્ષણમાત્રમાં આ પ્રમાણે પરિવર્તન જોઈ વહાણુપતિ વિચારમાં પડ્યો કેટલાય માણસાના કલ્પાંતથી એના દયાળુ હૃદયમાં દયા ઉત્પન્ન થઇ. કૈાઇ રીતે વહાણુની સલામતી માટે
