________________
( ૧૮૬ )
વાની ઇચ્છા હૈાય તેમણે અમારા વહાણુમાં આવવું, વહાણુમાં એમને જોઇતી સગવડ કરી આપવામાં આવશે, તે સંબધી ભાડા માટે અમને પૂછીને રૂબરૂમાં નક્કી કરી જવું. એ મુજખના ઢઢઢેરા ફેરવવાથી ઘણાંએક વ્યાપારી વેપારને માટે એની સાથે જવાને તૈયાર થયા.
વહાણને ઉપડવાના દિવસ નક્કી કર્યો. તે મુજબ તે દિવસ આવી પહાંચ્યા. રત્નસારે પોતાના માલ વહાણમાં ભર્યો, તે ઉપરાંત ખીજા પણ અનેક વ્યાપારીઓ પોતપોતાના માલ અને પરિવાર સાથે એ વહાણમાં ચચા. વહાણને ઉપડવાનુ મુહૂત આવી પહોંચ્યું. તે સમયે વહાણુ માલ અને માણસાથી ચિકાર ભરેલુ હતુ. ઘણા વ્યાપારીઓના આવાગમનથી ભાડાના સારા તડાકેા પડવાથી રત્નસાર વ્યવહારીયે। મનમાં મલકાયા, શુભમુહૂતૅ અને શુભશકુને વહાણ સમુદ્રને માર્ગે રસ્તા કાપવા લાગ્યુ. કિનારે ઉભેલાં સગાં, સ્નેહી, સબધીજનોએ જ્યાં સુધી વહાણુ દેખાયું ત્યાં સુધી પેાતાનાં સંબંધીજનાને જોયા કર્યુ. જેમ જેમ વહાણુ દૂર જતુ ગયુ તેમ તેમ તે અદૃશ્ય થયું અને સગાંસ્નેહીઓ વિયેાગથી અશ્રુ પાડતાં ત્યાંથી પોતપોતાને ઘેર ગયાં.
•
વહાણ સમુદ્ર માર્ગે પોતાની ગતિ પ્રમાણે રસ્તા કાપતુ હતુ. પવન અનુકૂળ હતા. વાયુની શાંતિથી સમુદ્ર પણ શાંત અને ગંભીર હતા જેથી મુશ્કેલી વગર વહાણ સમુદ્રના માર્ગ પસાર કરતું હતું. ખારવાએ પણ સમુદ્રની શાંતિના લાભ લઈ અનુકૂળ સ્થળે કિનારે પહોંચી જવાની વરા કરી
