________________
(૧૫૩ ). એ મારી દૂર ઘસડી ગયે, દાસી એના પંજામાંથી છટકવાને પ્રયત્ન કરવા લાગી. એને પૂરી કરી નાંખવાને ડાકુએ વિચાર કર્યો, પણ જે બાજુએ ડાકુ દાસીને ઘસડી ગયે તેનાથી ડેક દૂર પ્રચ્છન્નપણે એક વ્યક્તિ ઉભી હતી; તેણે આ દ્રશ્ય નિહાળ્યું. એને પિતાનાથી થોડેક દૂર કંઈક તોફાન થતું હોય એમ લાગ્યું. તરતજ એ વ્યક્તિ ત્યાંથી કૂદી, પેલે ડાકુ જ્યાં દાસીને સ્વધામ તરફ રવાના કરવાની તૈયારી કરી રહ્યો હત–મૃત્યુની છેલ્લી ઘડીએ દાસી ગણુ રહી હતી તે સમયે આ વ્યક્તિએ વચમાં કૂદી પડી પેલાને દૂર પટક, પણ એ સમજતો હતો કે આ એકલે ન હોય, એના સેમતીઓ આટલામાં જ હોવા જઈએ માટે એ આવી પહોંચે તે પહેલાં આનું કામ સમેટવું જોઈએ. એના સાથે મારામારી ન કરતાં એણે પિતાનું શસ્ત્ર એના શરીર ઉપર ચલાવી ત્યાંથી દૂર છટકી ગયે. એના સાક્ષીઓ ક્યાં છે, કેટલા છે અને શું કરે છે તેનું નિરીક્ષણ કરતા ઉભે રહો. સાવધ થયેલી દાસી ત્યાંથી પિતાને સ્થાનકે જતી રહી.
એક ડાકુ તે અહીયાં જીવન અને મૃત્યુ વચ્ચે ઝોલાં ખાઈ રહ્યો હતો, પેલા ત્રણે જણા પિતાને બિરાદર બાઈને ઘસડીને દૂર ગયે ધારી, એલચીના શયનગૃહ તરફ વળ્યા. શયનગૃહના દ્વાર પાસે આવી અટક્યા, પણ ત્યાં તે પિતાના બિરાદરના ધીમા આર્તનાદે એમને કાને અથડાયાથી ચમક્યા, તેઓ શબ્દના અનુસારે ત્યાં ગયા અને જોયું તે પિતાને સાગ્રીત મૃત્યુના કાંઠે આવી રહ્યો હતે, એનું શરીર રૂધીરથી
