________________
(૧૫ર ) પ્રસરી ગયા. આ ભયાનક આફતથી દાસીએ એકાએક ચીસ પાડી, એના મેંમાં ડો મારી ચીસ પાડતાં અટકાવી દીધી, છતાં ચીને ભણકારે ચારે તરફ પ્રસરી રહ્યો. ' એ ભણકારાથી શયનગૃહમાં સૂતેલા એલચીના કાન ચમકી ગયા. પલંગ ઉપરથી કૂદકે મારી નીચે કૂદી પડ્યો. પહેરેગીરેને સાવધ કર્યો. “ક્યાંથી બુમ આવી, તપાસ કરે? મહેલમાં કયાંક ગડબડ છે.” અંત:પુરમાં આવી સ્ત્રીઓ અને દાસીઓને સાવધ કરી
રખેને કાંઈ દગો ન હોય, કુટિલ શત્રુઓ એ મીઠાશ વાપરી રાત્રીના સમયે આવી જ કુટિલતાથી કામ કાઢી નાખે છે, છતાં કોઈ દગો હોય તે આંગણે આવેલા શત્રુઓને ભાગી જવાની તક પણ ન આપવી. જીવતા કે મૂઆ એમને પકડવા જોઈએ, નહિતર એ કોણ છે, કોના માણસ છે એ ભેદ અંધારામાં જ રહી જાય. એલચીએ જે કે પિતાના માણસોને સાવધ કરી દીધા છતાં મકાનમાં કઈ ઘુસી ગયું હોય તે એમને ખબર ન પડે તે માટે ઘણું જ ધીમેથી પોતે તપાસ કરવા માંડી. તે પિતાના શયનગૃહનાં દ્વાર ખાલી બંધ કરી પ્રચ્છન્નપણે શું થાય છે તે જેતે ગુપચુપ શસ્ત્ર સહિત ઉભો રહ્યો. તેમજ મહેલની બહાર કિલ્લામાં પણ ચારેબાજુએ પહેરેગીરે સાવધ થઈ ગયા અને દીપકને પ્રકાશ સતેજ કરવામાં આવ્યું.
એક ડાકુ પેલી દાસી ઉપર તરાપ મારી એને મેંમાં
