________________
સાસુસસરાનાં કર્તવ્યો
પિતા, માતા, સ્વજન અને વહાલું વતન એ બધાંથી વિખૂટી પછી જ્યારે પરિણીત નવવધૂ પિતાના શ્વસુરગૃહ તરફ પગરણ માંડે છે ત્યારે જાણે નવજન્મ થયો હોય તેમ એ બાળા સાવ મુગ્ધા બની જાય છે.
થોડા દિવસ તો તેને કશુંય ચેન પડતું નથી. માતાનાં વહાલ તેને ક્ષણેક્ષણે સાંભરે છે. સાહેલીઓના સ્નેહ અને મીઠી મશ્કરીની ચાદ તેને વારેવારે રડાવે છે. વીરાનાં હેત અને ભાભીના લાડ તેને ગદ્દગદિત બનાવે છે. કેવી એ વિરહ વેદના !
આવી વિરહનાનાં દર્દોથી ભરેલી એ નવયુવતીને આવા પ્રસંગે પતિના વિશુદ્ધ પ્રેમની અને સગી જનેતાને ભુલાવે તેવાં સાસુનાં મીઠાં આશ્વાસનની આવશ્યકતા છે. ત્યારે બને છે શું ?
પુત્રના જન્મસમયથી માંડીને આજ સુધી એટલે વસબાવીસ કે પચ્ચીસ વર્ષ સુધી એ પુત્રની માતાએ એ જ વિચાર સેવ્યા હોય છે કે “વહુ ક્યારે આવે અને હું સાસુ બનું !' “સાસુ બનીશ ત્યારે
