________________
રાજરત્નો
૧૫
“બહેન ! મારી એ ફરજ છે. તમારાં પગલાં મારે ઝુંપડે કયાંથી?”
કદાચ પાદશાહ સલામત મને આશ્રય આપવા બદલ ગુસ્સે થાય તો?”
“એ ગુસ્સો અને એના ફળ પણ હું આનંદથી ભોગવીશ. આતિથ્ય અને તે અમારો ધર્મ છે અને બાદશાહ સલામત તો અમારાં માવતર છે. માવતર તો માથું માગે છે તે દેવામાં પણ આનંદ માનીશ. ''
“ભાઈ શાંતિદાસ, તમે જે લાગણી બતાવો છે તે માટે અંતઃકરણથી ધન્યવાદ દઉં છું. ”
“બહેન, મારી એક નમ્ર અરજ સ્વીકારશે?” “કહે. ભાઈ, ખુશીથી કહે.”
“ આજે તમે મને ભાઈનું માન આપ્યું છે. મને બહેન નહોતાં, આજે તમે નામવર મારી મોટી બહેન થયાં છે તે ભાઇની પસલી સ્વીકારશો ?”
બેગમ સાહિબાને આ વાત ખૂબ પસંદ આવી. કોઇપણ સ્ત્રીને બડેન થવું ખૂબ ગમે છે. બેગમને પણ ખૂબ ગમ્યું.
“શું પસલી આપશે ભાઈ?” બેગમે હસતાં હસતાં પૂછ્યું. મારા ગજા પ્રમાણમાં જે માંગશો તે આપીશ બહેન.”
ત્યારે તમારે હાથ લાંબો કરે. હું રાખડી બાંધું. ભાઈબીજ હોવાથી મેં રાખડી મંગાવી રાખી છે.”
શાંતિદાસે હાથ લાંબો કર્યો. બેગમ સાહિબાએ સ્વહસ્તે રાખડી બાંધી.
