________________
૧૦
રાજનગરના
ની પસંદગીનું કેટલુંક ઝવેરાત પાસે રાખી લઇ તેના કિંમતનાં નાણાંની ચીઠીઓ થવા લાગી. એચીંતા બાદશાહે પેાતાના પાસે પડેલી પેટીમાંથી એક ઉત્તમ હીરા કાઢયેા. આખી સભામાં ઝળઝળાટ થઇ ગયા. ક્રાઇ શુક્ર જેવા મેટા તારા હાય તેની પેઠે હીરા ચમકવા માંડયા. પાદશાહે વૃદ્ધ ઝવેરીને ખેાલાવી કહ્યું :
""
“ પનાલાલજી ગૃહ હીરા દેખીએ. '
ઝવેરીએ હીરા જોઇ કહ્યું: “ હજુર પરવર, યહુ બડા નામાંકિત ઝવાહીર હૈ. ”
“ ઇસકા દામ કત્ચા હૈ?
""
પન્નાલાલે એ ચાર અનુભવી ઝવેરીઓને મેલાવી એને તાલ્યા. ૩૫૦ રતીના એ મેટા હીરા હતા. આંખાને આંજી નાંખે એવું એનું તેજ હતું. ઝવેરીએ એને બહુ બારીકીથી તપાસીને એની કિંમત આંકવા બેઠા. એનું પાણી, એનું તેજ, એને સુંદર ઘાટ, પાસા અને મેટાથી સર્વે અંજાઇ ગયા. કયારેય પણ આવું મહાન જવાહિર એમના હાથમાં આવ્યું નહોતું. ક્યારેય સાંભળ્યું કે જોયું પણ નહે।તું. તે અંદર ઘુસપુસ કરવા લાગ્યા, પરંતુ કિ ંમત કરવાની કાઈની હામ ચાલી નહિ. એનું પાણી, તેજ, મેાટાઇ, વાટ અલૌકિક હતાં. ઝવેરીઓ કિ`મત કરી શકયા નહિ.
કયાં પન્નાલાલજી હીરેકા દામ કયા હુવા ?”’
“જહાંપનાહ, હમ લેાગ યહ જવાહિરકા દામ ઠીક કહ નહિ સકતા. હમને ઐસા પાનીવાલા ઔર ખડા હીરા કભી દેખા નહિ. હમ લેાગઇકા દામ કા ખુલાસા કર સકેંગે નહિ,
99
66
ઇતને હિંદભરકે નામી ઝવેરીઓમેં સે છતની લાયકાત કાકી નહિ હૈ ?'' બાદશાહે નિરાશાથી પૂછ્યું.
