________________
. શી દેવકુમાર ચરિત્ર ભાષાંતર. (૧૫) શૂન્ય થઈને ચતફ જેવા લાગ્યો. પછી વિચાર્યું કે-“શામાં સુધી મેં પિતાનું ધન વાપર્યું તેટલું પેદા કરીને લાવી ન દઉં ત્યાં સુધી હું તેને અનુણ થઈ શકે નહીં, તેથી હવે દ્રવ્ય ઉપાર્જન કરવાનો પ્રયત્ન કરૂં. કાળ વિલંબ કરીને તે અનેક ઉપાયે કરતાં તેટલું દ્રવ્ય મળી રહેશે પણ જે વગરવિલંબે તેટલું દ્રવ્ય મળે એ ઉપાય મળી જાય તે ઠીક.”
આ પ્રમાણે વિચારતે દેવકુમાર આમ તેમ રમે છે, તેવામાં તેને એક એશિની મળી. દેવકુમારે તેને નમસ્કાર, એટલે તેણુએ “ કોડ દીવાળી સુધી જીવ.” એવી આશીષ આપી. દેવકુમાર જો કે-“હે માતા ! એવી આશીષ ન આપતાં એમ કહો કે જલદી મરી જા; કેમકે દુઃખી જાવ સ્થામાં જીવવાથી શું ?” એશિની બેલી કે-“હે વત્સ ! લાશ દુઃખનું કારણ શું છે?” એટલે તેણે કહ્યું કે-“ દ્રવ્યને અભાવ તેજ મારા દુઃખનું કારણ છે.” એટલે યોગિનીએ તેની ઉપર કૃપાથી તેને એક ગુટિકા આપી અને કહ્યું કે “આ ગુટિકાના પ્રભાવથી તું યથેચ્છરૂપ કરી શકીશ અને પાછી પાનાના વરૂપમાં આવી શકીશ. તને પુત્ર થશે તે તને અસલ આમાં જશે એ એને ક૫ છે. આ ગુટિકાની શક્તિથી તને અનેક
તને લાભ મળી શકશે.” આ પ્રમાણે ગુટિકા મળવાથી તે કાંઈક રાજી થઈ ગિનીને નમસ્કાર કરીને પોતાના સ્થાત તરફ ચાલ્યો. અહીં તેના પિતા ઘરે આવ્યા ત્યારે દેવકર્માની માતાએ તેમને કહ્યું કે-“દેવકુમાર આજે ઘરે આવ્યા છે તે મેં તેની નિર્ભર્સના કરી તેથી તે ચાલ્યો ગયો છે. હાલે તમારે તેને કાંઈ કહેવા જેવું નથી; કારણ કે વધારે કહેવાથી
