________________
જગતમાં કાળનું ચાલી રહેલું જેર
૫૩ શિકાર કરે છે તેમજ અચબુચ કાળ આવીને તેને પકડી લઈ જશે, તેની કાંઇ ખબર છે?
(૧૬) કબીર! ગાફેલ કર્યું કિર, કયું સેતા ઘનઘોર, *
તેરે સિરાને જમ ખડા, જયું અંધિયારે ચેર.
એ કબીર? તું ગાફેલ કાં ફરે છે, ને ભર ઉંધમાં કાં પડે રહે છે? જેમ ચાર અંધારામાં છુપાઈ રહે છે, તેમજ જમ પણ તારા તકિયા તળે છુપાઈ રહેલો છે!
(૧૬૭) કબીર! જે દીન આજ હય, સે દિન નહિ કાલ,
ચેત શકે તો ચેત છે, બીચ પડી હય ખ્યાલ.
ઓ કબીર! જે તક આજે હોય તે કાલે નહિ મળવાની માટે તુ જે સમજુ હોય તે ચેતી તે તકને લાભ આજેજ લઈ લે, કારણ કાલને આજની વચ્ચે (એમ પણ બને કે) મેત ઉભું રહેલું હોય.
(૧૬૮) ચા અવસર એ નહિ, ઍક મોટી ઘાત, મટી મિલન કુંભારકી, બહેત સહેગે લાત.
જ્યારે ટક મળે ત્યારે તું નહિં ચેતી જાય, અને મનુષ્ય જાતિમાં તેને આ દુર્લભ જન્મ મળે તેને તું જે લાભ નહિં લે તે એમ જાણ કે તું સદમાગ ચુકી ગયે, જેથી કુભારની માટી માફક તને ઘણેક માર ખાવે પડશે.
(૧૬૯). દરદ ન લે જાતકે, મુવા ન રાખે કેય
સગા ઉસીકે કીજીએ, નેત નિભાવું હેય. તારું પોતાનું દુઃખ કઈ લેવાનું નથી, ને મરણ પછી તારાં શરીરને ઘરમાં એક ઘડી પણ કઈ રાખવાનું નથી, માટે તું ઈશ્વર તરફને માર્ગ લે કે જે તારી સાથે રહી, તને હંમેશાં નિભાવી લે.
